Qısa yubka, ayaq-ayağın üstündə, çöldə qalan alt paltarı, bir göz süzdürmək və yolla keçən kişi hazırdır... Yatağa girməyə yox haa, çayxanaya girməyə.


Kişilərin ən çox yığışdığı, vaxt keçirdiyi yer yəqin ki çayxanadır. Çayxanaya çay içməyə, söhbət etməyə, domino oynamağa, nərd atmağa yığışılır adətən. Müştəri də çoxdur, çayxanalar da. Rəqabət və müştəri cəlbinin ən gözəl yolunu Memar Əcəmi metro stansiyasının yanındakı binanın altındakı çayxanar kəşf ediblər. Buradakı çayxanalarda müştəri cəlbi üçün ən önəmli şey çayın keyfiyyəti və ucuzluğu yox, qızların daha qısa geyinməsi, daha çox göz-qaş etməsi, nömrə verməsi və bir sözlə müştərilərə mazaqlaşmasıdır.

Metrodan çıxıb çayxanalar olan məhəlləyə düşürəm. Bütün çayxanaların qarşısında yarıçılpaq qızlar dayanıb yolla gedən adam axtarırlar ki, çayxanaya dəvət etsinlər. ... Və dəvət edirlər də. Girirəm çayxanaya... Stulda əyləşirəm, sifarişimi verirəm. Buna qədər qız elə davranır ki, adam az qalır başqa şey təklif etsin. Elə ki çay gəlir qarşına,ondan sonra qızın sifəti və münasibəti dəyişir. Qız gedir yeni müştəri ovuna. Bu arada, adi çay 2 manat, şokaladlı 5 manat. Qızı çağırıb danışdırmaq istəyirəm:

- Xanım sizin işiniz də yaman ağırdır. Neçə saat işləyirsiz?

- Son müştəri gedənəcən. Yayda 2-3 arası, qışda da baxır da vəzyyətə, işə də saat 2-dən sonra çıxırıq.

- Geyimə görə problem olmur? Söz atanlar, filan...

- Olur niyə olmur, bir də görürsən eləsi olur ki, deyir gedək yataq. Elə bil biz burda fahişəyik, nəyik!?

- Xanım, zarafatsız siz burda nəsiniz?

- Çox sual verirsən eee, "kliyent" yığanam.

- Bir sual da verim, gedim.

- Deyəsən sənin anketin yarımçıdı, doldurmağa gəlmisən.

- Hə, xanım təxmini elə bir şey

...deyib pulu verib çıxıram. Şəkil çəkməyə çalışıram. Fotoaparatı görən kimi qızlar hamısı yoxa çıxır.

Küçə boyu gedirəm, hər çayxanada ən azı 2-3 qız işləyir. Hamısı da eyni formada, eyni geyimdə. Birdən elə bilərsiniz kiminsə çörəyinə bais olmağa getmişik. Yox, qətiyyən. Sadəcə bina sakinləri çayxanaların əlindən boğaza yığılıb. Sakinlər şikayət edəndə bildirdilər ki, tez tez burda dava-dalaş düşür, səs-küy olur. Hətta çayxanalardan bəziləri fahişəxana kimi də fəaliyyət göstərir.

Binanın ön tərəfinə keçirəm. Sakinlərdən birinə yaxınlaşıb söhbət edirəm. Bina sakini yaşlı Həsən kişi deyir ki, "bunların əlindən bezmişik. Bütün günü səs-küy götürür buranı. Arxa tərəfdə pəncərəni hava gəlsin deyə açırsan, evə söyüş gəlir. Polisə nə qədər şikayət edirsən et, xeyri yoxdur. Biz şikayət edəndə poilsə lap sərf edir, gəlib çayxanalrdan pulunu alıb gedir, yenə biz qalırıq bu biabırçılığın içində. Oradakı qızları heç görmüsüz? Onlar ofisianta yox fahişəyə oxşayırlar. O çayxanalrdan bir neçəsi elə faişəxana kimi işləyir. kimə deyək dərdimizi bilmirəm. Uşaqlarımızı binanın arxasına qoymuruq ki, pozular. Qız-gəlin də keçə bilmir. O qızların başına o qədər gədə yığışır ki, hamısının da səsi-küyü götürür buranı".

Bir neçə şəkil çəkmişdim ki, bir nəfər cavan oğlan yaxınlaşır və soruşur ki məndən "kimsən, niyə çəkirsən?"

Bildirirəm ki, "jurnalistəm. Bina sakinlərindən şikayət var ona görə çəkirəm. Bəs sən kimsən?" - "Mən burda işləyirəm. Bina sakinləri yalan deyir", deyib oğlan çaxanaların birinin qapısı arxasında gözdən itir...

Mövzunu davam etdirəcəyik...

Səxavət Məmməd