Su çərşənbəsi - bu çərşənbəyə «Əzəl çərşənbə», «Sular Novruzu» da deyirlər. Su çərşənbəsində su və su mənbələri təzələnir, arxlar qaydaya salınır, su hövzələrində abadlıq işləri görülür, su ilə bağlı müxtəlif şənliklər keçirirlər. Su çərşənbəsi suya tapınma inamı ilə bağlıdır. Hələ gün doğmamışdan hamı su üstünə gedir, əl-üzünü yuyur, bir-birinin üzərinə su çiləyir, su üstündən atlanır, yaralıların yarasına su çiləyirlər. Xalqın inamına görə Su çərşənbəsi günü «təzə su»dan keçənlər, azarını, bezarını ona verənlər il boyu xəstəlikdən uzaq olarlar. Həmin gün su üstündə müxtəlif mərasimlər keçirilir, qədim türklərdə su tanrıları sayılan Aban və Yadanın şərəfinə nəğmələr oxunur.

Novruz bayramına qədər dörd həftə qalanda insanlar həyat üçün vacib olan dörd ünsürlə (su, od, yel, torpaq) bağlı çərşənbələri xüsusi təntənə ilə qeyd edirlər. El dilində onlara boz ayın çərşənbələri də deyilir. Çərşənbələrin hərəsinin bir ünsürlə bağlı olması isə təsadüfi deyil. Əski inamlara görə, bu çərşənbələrin hər birində təbiətin dörd ünsüründən biri “dirilib”. Çünki yazın gəlişi məhz bu dörd ünsürlə — su, od, yel və torpaqla bağlıdır.

Bundan əlavə, Su çərşənbəsində süfrəyə su qoymaq lazımdır. Qədim xalq adətlərinə əsasən, Novruz çərşənbələrində evdən bərəkət sayılan nemətlər — duz, od, çörək, su vermək olmaz.