On üç yaşlı Nika Selivanova hər iki əli ilə ürək şəkli düzəltdi, Xerson vağzalının giriş zalını gözləmə zonasından ayıran şüşə arakəsmə ilə sıxılmış ən yaxın dostu İnna ilə vidalaşdı.
Hakimiyyət sakinləri noyabrda Rusiyanın nəzarətindən azad edilmiş Xersonu tərk etməyə sövq edir.
Bir az əvvəl qucaqlaşdılar, gözlərindən yaş axdı. İnna, Nikanın qucağında gəzdirdiyi isti yorğana bükülmüş qara rəngli dachshund iti Asiyanı öpmüşdü. Qızlar bir-birlərini nə vaxt görəcəklərini bilmirdilər.
Nikanın ailəsi Xersonu tərk edirdi, amma sonda harada qalacaqlarını bilmirdilər. Hələlik onlar qərbdəki Xmelnitski şəhərinə gedirdilər, ümid edirdilər ki, orada bir köməklik olacaq. Xersondakı son bir neçə gün Nikanın anası Yelena üçün çox ağır idi.
Elena bildirib ki, "Əvvəllər (Rusiya qüvvələri) bizi gündə 7-10 dəfə atəşə tuturdular, indi 70-80 dəfədir, bütün günü. Bu, çox qorxuludur". "Mən Ukraynanı və əziz şəhərimi sevirəm. Amma getməliyik".
GundemXeber.Az Ukrayna mediasına istinadla qeyd edir ki, Yelena və onun üç qızı, Rusiya hərbçiləri tərəfindən şəhərin bombardmanının intensivliyinin kəskin artmasından sonra Milad günündən bəri Xersonu tərk edən dörd yüzdən çox insan arasındadır. Yelena Ukrayna hökumətinin köməkliyi ilə evakuasiya zamanı qatarla ayrılıb.
Sorğu
Hansı bölmədə daha çox xəbər görmək istərdiniz?