AMEA prezidenti Ramiz Mehdiyevin postundan istefa verməli olmasını onun yaşı ilə bağlayanlar, nədənsə, sələfi Akif Əlizadədən 4 yaş kiçik olmasını unudurlar. Xatırladırıq ki, Akif Əlizadə AMEA prezidenti görəvindən ayrılanda 86 yaşına üç ay qalmışdı, Ramiz Mehdiyevin isə hələ iki aydan sonra 84 yaşı olacaq. ( Yeri gəlmişkən, 10 günə keçmiş AMEA prezidentinin 88 yaşı tamam olur- M. B ) Yəni yaş məsələsi, sadəcə, özünü doğrultmur. Hazırkı prezidentin sələflərindən ayrı olaraq dəqiq elm sahəsinin alimi olmaması söz konusudur, amma bu 2019-cu ilin oktyabrında qonuşulmalı idi. İndi akademik güruh elə guruldayır ki, elə bil Ramiz Mehdiyevin AMEA prezidenti seçkisində susanlar bunlar deyilmiş . Yəni “daldan atılan daş”la guruldamaq, “elit” trollar dəstəsində xorla çığır – bağır salmaqla elm sahibi, elitar təbəqə nümayəndəsi adını qazanmaq bir araya sığmır. Onu da vurğulayaq ki , akademik görəv deyil, addır və bu ad da, akademiklər tərəfindən verilir. Hazırda Moskvada olduğu deyilən, keçmiş səfir, akademik Ramiz Rizayevin sovet dönəmində akademik seçilməsinin bir neçə il gecikməsi, o çağlar gülməcəyə dönmüşdü. O vaxt kimya üzrə, yanılmıramsa , beş akademikin gizlin səsverməsi həlledici rol oynayırdı. Ramiz Həsənqulu oğlu da seçki keçirilən qapının ağzında intizarla gözləyəndə, hər çıxan akademik deyirmiş ki, sənə səs verdim. Sonda akademiklərin hamısının yalanı bəlli olmuşdu , axı gələcəyin akademikinə bir nəfərin də olsun səs verməməsini elan edilən səsvermə sayı doğrulamışdı. Onu da vurğulayaq ki, o çağlar da AMEA-nı Mərkəzi Komitənin katibi kimi Ramiz Mehdiyev kurasiya edirdi.

Ramiz Mehdiyevin istefası ilə “daldan atılan daşlar”ın yiyələri də çoxalıb. Hərə əlinə bir daş alıb atır. Nə vaxtadək “milli” “daldan daş atmaq” vərdişi “yeriyəcək”? Olmazmı, milli barışıq adına belə “daşatma” yarışlarına” son qoyulsun? Yeri gəlmişkən, şəxsi fikrimdir, Azərbaycanda yaşayan bütün xalqların nümayəndələri, içi ermənilər qarışıq, Qarabağ zəfərinə sevinir. Təbii ki, Qarabağın özündə yaşayan bir xırda qrupu çıxmaqla. İndi şair demiş, kimi bu zəfəri, Qarabağı “susuzluğun od vurub köz kimi yandırdığı dodaq su sevən kimi” istəyir, kimi “kabab üstdən sərin su pis olmaz” kimi. Kimi “iynənin ucu boyda işığa həsrət qalan göz kimi” Şuşanı görmək həsrətindədir, kimi Şuşada bir “toy mağarında işıqlardan yaranan yaraşıq kimi”. İndi barışıq çağıdır. Eynşteynin fikridir, savaşı udmaq barışı udmaqdan asandır. Savaşı udmuşuq, qalır barışı udmaq. Kiminsə anasının, həyat yoldaşının başqa millətdən olmasını aşağılıq kimi qəbul etmək də trollara xas olan keyfiyyətdir.

Gedənin dalınca daş atanlardan ayrı olaraq sadə adamların Ramiz Mehdiyevdən narazılığı olmayıb. Akif Əlizadənin AMEA işlər idarəsinin alimlər üçün tikilmiş evin bölgüsünün rüşvətlə həyata keçirilməsinə göz yumması yüzlərlə yataqxana sakininin evsiz-eşiksiz qalması ilə sonuclandı. Nə var -nə var, işlər müdiri Fətəli Abdullayev, müavini Sərdar Əliyev özlərinə 4-5 bir neçə yüz kvadrat metrlik mənzillə yetərlənməyib, prezidentə və vitse-prezidentlərə də ehtiyacı olan qocaman akademiklər kimi 5-6 mənzil ayırıblar. Hətta prokurorluq əməkdaşlarına da Şərifzadə küçəsində tikilən evdən mənzil ayrıldı, amma haqq edən aspirant, doktorantlara yox. Alimlər yeni AMEA prezidentinin işlər idarəsinin özbaşınalığına son qoyacağını gözləyirdilər və ilk çağlar bu gözlənti özünü doğrultdu, işlər müdiri Fətəli Abdullayev və Sərdar Əliyev görəvlərindən alındı, ondan sonra işləməyə imkan verilmədi.

Demək istədiyimiz odur ki, bəsdir gedəni yıxdıq -sürüdük. Bir olanı da deyək ki, yaxşı yol, yolunuz açıq olsun! Nə vaxtadək daş atmaqla baş qatacağıq? İstənilən halda, bizim razı olub -olmağımızdan asılı olmayaraq, son söz uca Tanrınındır. Arzu edək ki, Tanrı bizdən razı olsun. ..

Məğrur Bədəlsoy