Apellyasiya instansiyaları aşağı məhkəmələrin səhvlərini düzəltməkdən yanadır. Di gəl, hazırda məhkəmə hüquq sistemi elə bərbad duruma salınıb ki, yuxarı məhkəmələr faktiki olaraq aşağı məhkəmələrin qanunsuzluqlarını təsdiq etməklə notariat kontoru rolunda çıxış edirlər. Özəlliklə qərardadlardan verilən şikayətlərin heç bir əsas olmadan qüvvədə saxlanılması və bu aktlardan şikayət verilə bilməzliyi məhkəmə müdafiəsi hüququna ciddi təhlükə yaradır.

Nərimanov məhkəməsinin (h. Səbinə Nuriyeva) VKRH-nın ünvanının Bakı, Ceyhun Hacıbəyli, 100 -Nərimanovda olmasına baxmayaraq iddianı ərazi aidiyyəti üzrə geri qaytarmasından şikayəti Bakı Apellyasiya Məhkəməsi eyni saxtalıqla qüvvədə saxlayıb. Və qərardaddan şikayət verilə bilməzliyindən, faktiki olaraq məhkəmə təminatı hüququna qadağa qoyulub. Belədə haqlı sual doğur, niyə aidiyyəti üzrə göndərilmir?

Nizami məhkəməsinin (h. Starə Əliyeva) “Kapitalbank”ın yerini “tapa bilməyib” 27 gündən sonra geri qaytarmasından şikayəti də Bakı Apellyasiya Məhkəməsi ağına-bozuna baxmadan qüvvədə saxlayıb ki, bankın toxunulmazlıq hüququ var.

Nərimanov məhkəməsinin (h. Solmaz Ədilova) qərardadını Bakı Apellyasiya Məhkəməsi ləğv edib, qanuna zidd olaraq yenə eyni hakim başqa bəhanə ilə geri qaytarıb. Halbuki MPM-in 152.3 maddəsinə görə, geri qaytarılma haqqında qərardad ləğv edildikdikdə iddia ərizəsi məhkəməyə ilk gündən verilmiş sayılır. Qərardaddan şikayət Bakı Apellyasiya Məhkəməsində əvvəlki qərardadı ləğv edən heyətə verilib. Və bu heyətin də aşağı instansiyanın qərardadını qüvvədə saxlayacağına şübhə yoxdur. Bütün hallarda qərardadlardan kassasiya şikayəti verməyə də qadağa qoyulub.

Apellyasiya instansiyasının faktiki notariat rolunda çıxış etməsi üzə çıxır. Di gəl, heç notariuslar da saxta sənədi təsdiq etməkdən imtina edirlər. Belədə apellyasiya məhkəmələrinin saxlanılmasına nə ehtiyac var?

Məğrur Bədəlsoy