Göy madyan - II hissə

Göy madyanın nallarının ölçüsünü də bilirdim. Atın 

getməsi, elə bil ikinci ayağımı da yoxa çıxarmışdı. Əgər o "quşqun ələ verməyib" namərdə tabe olmasaydı, yəhrləyə bilməsəm də, çılpaq minib, ehtimal etdiyim səmtə səyirdib, namərdi atdöşü edib, çığnadardım.

Naçar çaylaqdakı qum üzərinə uzanıb, gömgöy səmada buludların seyrələn parçalarından Göy madyanın xəyali rəsmini qururdum.

Dandilinin ordudan fərarilik edərək, orda-burda əyyaşlıq etdiyinin söhbəti, məndə şübhələr yaradırdı. Əsl adı Dilən idi. 1993 cür ilin avqustunda Gəncədən kəndlərinə qayıdarkən, avtobusdan düşürüb, məcburən "oblava" avtobusuna mindirib, könülsüz döyüşə cəlb etmişdilər. Könülsüz döyüşçü isə yalnız qaraltı və itkisi də ölkəyə zərər gətirən bir əşya kimidir. Heç bir 

ay çəkməmiş fərarilik edir. Fərariliyi ilə Göy madyanın göylərə çəkilməsi ilə üst-üstə düşürdü .

Şübhələr məni nə qədər qətiyyətli addım atmağa vadar etsə də, sübutsuzluq əlimi, qolumu boşalırdı.

Sonralar Dandilini həps edib hərbi tribunala verdilər. Fərari axır ki, ələ keçmişdi. Dandili damında, daşında nə qədər davar varsa hamısını satıb canını qurtardı. Əllidən çox qoyun, üç baş inək və bir camış getdi "bəraətinə". Qaldı lüm-lüt. Hadisədən çox qabaqlar özümə söz vermişdim ki, sübut əldə edə bilsəm quldurdan şikayətçi olmadan, onun bir qolunu sındırıb, bir müddət şikəst qalmasını təmin edəcəm. Ona ağrılarımı hiss etdirəcəm. Buna ehtiyac qalmadı. Rüşvət tələb edərkən, sol qolunu dirsəkdən yuxarı qırdılar. (Mənim də sol ayağım yoxdur) Qolu iki ay boynundan asılı qaldı. Qırıq qolunu boynuna alıb, günahını medal kimi yaxasında saxlamışdı.

Belələri bir sadə həqiqəti anlaya bilmirlər ki, fərariliklərindən, oğurluqlarından əslində vətəni talayanlar bəhrələnə bilər. Talan olan ölkə isə, onun inkişaf və əmin-amanlığını arzulayan cəfakeş vətəndaşı ilə birlikdə zərər görür.

Mənsur məni Bakıya işə dəvət etdikdən sonra, spirtli içkini tərgidib, on dörd il imtina etdim. Taki övladlarım ali təhsil alıb iş sahibi olub, ailə quranadək. Bütün iradəmlə ağrılara müqavimət göstərirdim. Hərdən, ağrıkəsici həblər də köməyimə yetirdi.

Göy madyanın isə unutmaqda aciz idim. Bəzən yuxularımda ona səvar olub, buludlar arasında, çox yüksəkdə muradımın hasil olmasının sevincini yaşayırdım.

Qarabağ savaşının ikinci mərhələsinin sonucunda böyük zəfər olsa da, Dandilinin qismətinə düşən acı itki məni çox kədərləndirdi. Bu hadisə bir növ ibrəti-aləm hadisə olsa da , heç arzulamadığım baş vermişdi. Ciddi işi olmayan, sayılmayan Dandilini imtiyazlı, hörmətli şəxsə çevridi. Mən qəddar deyiləm, Diləni çoxdan əvf etmişdim, Bunu açıq yazmaq bir yana, mübhəm yazmaq belə mənə işgəncədir.

Həyatın ironiyası, həqiqətən, səmimi olaraq ona rəğbət oyatdı məndə. Çünki, vətənin ərazi bütövlüyü hər bir əsgərin həyatı  mal sərvətdən üstündür, mənimçün. Hesiyyatımı əzsə də belə.

Göy madyan isə əbədi olaraq, vətən səmasında buludlar arasında cövlan edir. Onun adını Simurq qoymuşdum. Hər dəfə hörüyünə təxminən əlli addım qalmış, fit çalıb Simurq adını səsləndirəndə hörükdə cövlan edərək, kişnəyirdi. Və sadiqlik sədası göylərdən sizülüb çaylaq dərəsində əks-səda verərdi. Mən Simurqu səmada görürəm. Səsi isə əbədi "Cəngi" kimi qulaqlarımdakı mərmi səslərini üstələyir.

GundemXeber.Az