İŞİD-ə pul atan azərbaycanlı gənc haqqında xəbəri oxuyanda təəccüblənmədim. Ümumiyyətlə, Azərbaycanda bir neçə il yaşamış adam təəccüblənmə hissini çoxdan itirmiş olur. Ölkəmizdə elə şeylər olur ki, get-gedə bu xəbərlərə alışırsan, fikir vermirsən. Ər arvadının, arvad ərinin başını kəsir və bu olay bizim üçün sadəcə hansısa xəbər başlığından başqa bir şey olmur. Hər kəs deyir ki, kəsib kəsib də, onsuz da xirtdəyə qədər zibilin içindəyik, bir də bunu düşünəcəyik?
Azərbaycanlılar atıcılıq mövzusunda ixtisaslaşıblar, hətta ölkədə xeyli sıravi insan pulunu bu yolla qazanır. "Kimə atış gələk, bir az qabağa düşək?" deyimi də buna görə yaranıb. Məsələn, mən adamlar tanıyıram, kimdənsə işə düzəltmək, ya da xaricdə təhsilə yollamaq adı ilə pul alır, sonra məsələni yubatdıqca yubadır, axırda pulu qaytarmaq istəmir. Elələri də var ki, pulu nə vaxtsa qaytarır, amma bu müddət ərzində həmin pulla özünə iş qurur. Ya da birindən alır, sonra həmin adam möhkəm çıxırsa, başqasına atıb onun pulunu qaytarır. Üstəlik, insanlar polisə güvənmədikləri üçün məsələlərini özləri həll etməyə çalışırlar. Hətta Bakıda pulu geri qaytarmaq üçün ixtisaslaşmış adamlar da var. Tutaq ki, sənə üç min dollar atıblar. Gedirsən həmin adamın yanına, o da deyir ki, mən o pulu alıb sənə verəcəm amma üç minin tutaq ki, beş yüzü mənim olacaq. Soruşursan ki, necə eləyəcəksən, deyir, hər şey mənlikdir, sən dur qıraqda, pulunu gözlə. Həqiqətən də dediklərini eləyirlər, hansısa yolla pulu alırlar.
Beləliklə, ortada qanunların, hüququn iştirakı olmadan mürəkkəb bir proses gedir. Bəzən də bu proseslər hansısa cinayətə səbəb olur. Eşidirsən ki, hardasa meyit tapıblar, bəs mərhum öldürülməzdən qabaq kiməsə atıbmış. İnsanlar belə məsələlərdə məhkəməyə nadir hallarda gedirlər. Bu gün Azərbaycanda bir reketə olan inam məhkəmədən daha çoxdur.
Özü də Azərbaycanın tək şimalı bu cür deyil, cənubdakılar atıcılıqda bizdən daha irəlidədir. Şimal-cənub məsələsində heç unutmadığım bir əhvalat var. Sərhədlər açılanda bir-birinə həsrət olan azərbaycanlılar, nəhayət, qovuşublar və qərara gəliblər ki, bir-birlərinə atsınlar. O taydan olan bir alverçi bu taylıya xına əvəzinə kərpic ovuntusu satıb, bu taylı da ona pul əvəzinə lotereya verib. Hər iki azərbaycanlı şad xürrəm öz şəhərlərinə geri dönüblər. Bu taylı xınanı suya qata, o taylı da "pulu" dəyişdirə bilməyib.
Amma İŞİD-ə pul atma məsələsi bir qədər ağır söhbətdir. Adamlar baş kəsmək üçün əlləri gicişən tiplərdir, bir gün kimisə boğazlamasalar özlərini pis hiss eləyirlər. Sən dur böyük-böyük dövlətlərin bacarmadığı İŞİD-ə pul at.
Hər halda cəsarətli işdir, amma 1500 dolların o boyda təşkilat üçün bekara söhbət olduğu da məlum məsələdir. İŞİD indi dünyanın ən iri büdcəyə sahib silahlı qrupudur, ciblərinə pul bulaqdan su gələn kimi gəlir.11 iri neft yatağına nəzarət edirlər, günlük gəlirləri 3 milyon, illik gəlirləri isə 1 milyarddır. Belə hallar onlar üçün kiçikdən də kiçik problemdir.
İŞİD-in və bu tip radikal dindar qrupların isə ölkədən nələri, kimləri oğurladıqları, neçə gəncin beynini zəhərləyib həyatlarını məhv etdiyi isə dəhşətli bir həqiqətdir. Azərbaycan artıq İraqa, Suriyaya, Əfqanıstana, Şimali Qafqaza döyüşçü ixrac edən ölkəyə çevrilib. Bir də görürsən, hansısa məşhur İŞİD komandiri azərbaycanlı çıxır, kameranın qarşısına keçib hamını cihada çağırır. Hansısa gənc evə məktub yazıb qoyur ki, Suriyaya gedirəm.
Yaxın Şərqin onsuz da qara olan taleyini qaraltmış bu təşkilat Azərbaycana 1500 dollardan min dəfə dəyərli insan həyatları atıb, ona bu pulu atsan, nə olar, atmasan, nə olar.