Örnək olacaq addım: “Rusiyalı politoloq Şuşadan onun işğalı günü deyil, adi bir gündə yazdı…”

Bu gün daha fərqli bir mövqedən yanaşaraq, azərbaycanlı olmayan birindən əsl azərbaycan ruhunu və acısını anlaya biləcək bir qəlbin sözlərindən danışmaq istəyirəm. Əslində indi sizə nəql edəcəyim və tərcümə edərək sizlərin nəzərinə çatdıracağım sözlərin bir çox “göstərməcik” daha doğru desək, “gözlərə pərdə” olan vətən sevgisindən olduqca həqiqi bir sevginin nümunəsidir.

Məhz elə bu üzdən özünün də dediyi kimi, təpədən dırnağa qədər xalis rus olan, siyasətçi və yazıçı Aleksandr Fomenkovun bir yazısını təqdim edirik. Onu da nəzərinizə çatdırım ki, Aleksandr Fomenkov qəpik-qəpik yığıb aylıq kirayə pulunu xərcləyərək, Moskvada Xocalı Soyqırımı üçün təşkil edilən tədbirə qatılmaq üçün Toqonrov-Moskva yoluna xərcləməli olub. Orada isə tədbir çərçivəsində görkəmli muğam ustadı Alim Qasımovla həmsöhbət olub və onun həzin səsini dinləyib. Nəticədə kirayə pulunu ödəmək üçün borca düşsə belə, politoloq bir azərbaycanlının Qarabağa bəslədiyi həsrəti Alim Qasımovun muğamında yansımasını olduqca mükəmməl şəkildə təqdim edib:

Aleksandr Fomenkov: “Şuşa səsləyir…“Bu günlərdə Moskvadan döndüm… Ora şəxsən Heydər Əliyev Fondunun nümayəndəliyinin Azərbaycanın Rusiyadakı Səfirliyinin “Xocalıya ədalət” adına təşkil etdikləri anım tədbirinə qatılmaq üçün getmişdim. Məqsəd isə dünyanın diqqətini 23 il əvvəl Xocalıda baş vermiş böyük cinayətə yönəltmək idi. O cinayət əslində bütün Azərbaycan xalqına qarşı erməni terror təşkilatlarının, başda Ermənistanın keçmiş və hazırki prezidentləri olan Robert Köçəryan və Serj Sarkisyanın tərəfindən törədilmiş bir sui-qəsd idi. Onu bildirim ki, bu cür tədbirlərdə ilk dəfə deyildim. Bu yazı ilə Xocalı soyqırımına qarşı biganə yanaşan insanlara və bizlərin onların kədərinə laqeyd yanaşmamıza iltifat etmək istədim. İlk dəfə deyildi... Ertiraf edim ki, bu tədbir həmişəkilərindən çox fərqlənirdi. Çünki, bu tədbirə çox hörmətli mərhum prezident Heydər Əliyevin nəvəsi Leyla Əliyeva tərəfindən tədbir proqramına konsert əlavə edilmişdi. Həqiqətən də Heydər Əliyev Fondunun vitse-prezidenti xanım Leyla Əliyeva başda olmaqla, Azərbaycanın Rusiyadakı fövqəladə və səlahiyyətli səfiri Polad Bülbüloğlu tədbirdə iştirak edib amma 1992-ci ildə 25-dən 26-na keçən gecə Xocalı soyqrımı günü baş vermiş qanlı qətliam haqqında danışdılar.

Bildirilər ki, həmin gecə 613 nəfər günahsız insan qətlə yetirilib. Onlardan 106-sı qadın, 70-i qoca, 8 ailə, 25 uşaq hər iki valideynini

itirib, 130 uşaq valideynlərindən birini itirib, 487 yaralı, 76 yaralı uşaq, 1275 nəfər əsir gö-türülüb, 150 nəfər (68-i qadın və 26-sı uşaq olmaqla) itgin düşüb və bu günə qədər onların başına nə gəldiyi ilə bağlı heç bir məlumatın olmadığını bildirdi. Bu kəlmələrdən dərhal sonra musiqi səsləndi. Musiqi də nə musiqi!!! Yüksək və zəngin mədəniyyət qaynağı olmalqa yanaşı inanların bir-birinə həyəcan və kədərini hiss etdirə bildirməyin yeganə vasitəsi olan musiqi səsləndi... Muğam səsləndi...

Əgər oxucular arasında Muğamın nə olduğunu bilməyən varsa, məhz onlar üçün bunu izah edirəm: Əgər Allah bir zamanlar peygəmbərlərimizin vasitəsi ilə bizə müqəddəs Qurani-Kərimin surə və ayələrini çatdırırsa, eyniliklə indi də o Muğamla zamansız dəqiqələrdə ürək döyüntülərini və nun ritmini biz insanların qulağına duyurur. Hesab edirəm ki, böyük Azərbaycan bəstəkarı Rainə Sultanovanın konsertdə səsləndirilən “Qarabağın səsi-Şuşa” melodiyasının insan qəlbi ilə Allahın səsinin sintezinin ahəngini daşıyırdı. Klassik Azərbaycan Muğamının ustadı Alim Qasımovun ifasını isə heç bir söz təsnif edə bilməzdi. Ey Allahım! Bu musiqidə necə ağrı var! Necə özlənti var... Qarabağı özləmək var... Şuşaya olan özlənti var... Əllərindən alınmış bir vətən üçün darıxmaq var... Allahın yer üzərindəki evlərindən biri də Dağlıq Qarabağ idi… Allah-Təala öz sonsuz əməklərindən sonra məhz Dağlıq Qarabağda sakitlik və hüzur tapırdı. Orada Azərbaycan musiqisinin ipək kimi axan melodiyalarını dinləyər və Azərbaycan musiqisinin incə ləçəkləri ilə dinlənərdi. Çünki Azərbaycan musiqisi insan qəlbini müalicə edən yeganə vasitədir. Lakin elə qara qüvvələr tapıldı ki, Allahı Qarabağdakı hüzuruna mane oldular. Allah da o insanlara acıqlandı...

O gündən Allahın acığı həmin gün Xocalı ağrısına biganə qalan xalqların üzərinə çökür. Çünki həmin xalqların qəlbi Qarabağ torpağının köklü sakinlərinin harayına heç kəs hay vermədi. Elə bil yuxudayam, ya da reallıqda bir səs eşidirəm mən: “İnsanları agah edin! “Nə zamana qədər ki, Dağlıq Qarabağ geri qaytarılmayacaq, mənim nəbzimin döyüntüləri Şuşa səslənməyincə, Azərbaycan bülbülünün səsi gəlməyincə, dünyada sülh olmayacaq. Bunu insanlara çatdırmaq missiyası mənə verilib. Vəssalam!”

Ülkər