Dünya Azərbaycanlıları Konqresinin sədri, Xalq şairi Sabir Rüstəmxanlının İranın ali rəhbəri Seyid Əli Xameneiyə ünvanladığı son müraciət, rəsmiyyətdə Azərbaycan Respublikasının vətəndaşı olub beyin və əməl işində fars rejiminin köləliyindən uzağa getməyən bir çoxlarının maskasını üzə çıxardı. Bütün yaradıcılığı boyu “Bütövlük həsrəti”ni yaşayan Xalq şairinin özünü az qala islam dünyasının lideri sayan Xameneiyə “Mövcud vəzifənizdən könüllü olaraq istefa verib, idarəçiliyi xalqın iradəsini ifadə edən, beynəlxalq ictimaiyyət tərəfindən qəbul oluna biləcək, ədalətli və şəffaf bir rəhbərliyə həvalə edin” deməsi kimlərinsə kürkünə birə salıb. Niyə?

Axı məqsəd və niyyət ortadadır: nə qədər ölkəni din pərdəsi altında fars şovinizminin maraqlarına uyğun idarəçilik davam edərsə, İranda insana rahatlıq yoxdur. Bu zehniyyət və bu baxışla XXI əsrdə dövlət idarə edilməz! Bu rejimin qaydaları nəinki demokratik və sivil prinsiplərə, İslamın özünə belə ziddir.

İslamın müqəddəs kitabı “Vətəni sevmək imandandır” deyir, Xamenei cəlladları isə Azərbaycanı vətən deyə sevənləri dar ağacından asır, zindanda çürüdür. Qurani-Kərim “Göylərin və yerin yaradılması, dillərinizin və rənglərinizin müxtəlifliyi Onun qüdrət əlamətlərindəndir” buyurur. Xamenei rejimi isə türklərə öz dillərində danışmağı qadağan edir.

Belə olan halda, nəyə görə Xamenei aşiqiləri, heç olmasa özlərini təmizə çıxarmaq üçün etiraz edib demirlər ki, “Ağa, adını İslam qoyduğun nədir, islama qarşı çıxdığın nədir?” Belə çıxır ki, onlar İran mollasına olan sevgilərinə görə Allahın sözünü belə qulaq ardına vururlar. Axı bunlar özləri də bilirlər ki, İslamda ən vacib əməllərdən biri haqqı deməkdir.

Həqiqətin isə bir adı var: İranda Azərbaycanın əsas düşməni ayrı-ayrı məmurlar və ya diplomatik görünüşlü manqurtlar deyil – bu, bilavasitə “ali rəhbər” dediyiniz Əli Xameneidir – uzun illərdir ki, Bakıya qarşı ardıcıl şəkildə düşmənçilik və dağıdıcı siyasət yürüdən şəxs. Azərbaycana qarşı hər bir təxribatın, informasiya hücumunun, ölkəmizə qarşı yönəlmiş hər bir kampaniyanın arxasında məhz o dayanır.

Adını “Ali dini rəhbər” qoyan şəxsin idarəçilik sistemi türkləri təhqir etməklə həm də Allahın ayələrinə qarşı üsyan etmiş olur. Allahın hökmünün pozulmasına susanlar, bu hökmü pozan sistemin başında duran adama “istefa ver” deməkdən bu qədər qəzəblənirlərsə, demək ki, Allaha deyil, Xameneiyə səcdə edirlər.

Xamenei heç vaxt Azərbaycanı sevməyib. Hətta bizim ölkənin müstəqilliyini belə rişxəndlə qarşılayıb. 1991-ci ildə Ermənistanın müstəqilliyini şanla təbrik edən bu zat, Azərbaycanın SSRİ-dən ayrılaraq müstəqil olmasına “kiçik bir bölgənin böyüyə birləşməməsi” kimi münasibət bildirib.

Budurmu müsəlman lideri? Budurmu Hüseyn aşiqi? Dünyanın ən adil hökmdarlarından olan İmam Əlinin, Qandi kimi mübarizə adamının belə sitayiş etdiyi İmam Hüseynin, fəlsəfəsi və həyatı ilə örnək olan İmam Cəfəri Sadiqin davamçıları kimi təqdim olunan bu cahillər, məntiq və ruhani hökmlə bütün ömrünü millətinin azadlığına, xalqının xoşbəxtliyinə, insan aliliyinə həsr edən Sabir Rüstəmxanlının yanında olmalıydılar.

Unidurlar ki, Azərbaycanın suverenliyini hər zaman təhdid altında saxlayan və ölkəmizi İranın “ərazi parçası” kimi görən, ermənilərin Azərbaycanın işğaldan azad edilmiş ərazilərində törətdiyi vandalizmə, oradakı məscidlərin dağıdılmasına, donuz saxlanılan yerlərə çevrilməsinə səssiz qalan həmin Xameneidir!

Halbuki ermənilər məscidləri təhqir etməklə İslam dininə görə çox böyük bir günah iş görüblər. Onların bu vəhşiliklərə, İslamın təhqirinə etiraz etməmələrinin əsas səbəbi farsçılıq ideologiyasına sadiq olmalarıdır. Onların nəzərində farsçılıq ideologiyası İslamdan üstündür.

Erməni xristiandır, Azərbaycan isə müsəlmandır. Amma yenə də İran dövləti erməninin tərəfindədir – və bunun başında yenə həmin Xamenei durur! O Xamenei ki, Zəngəzur dəhlizi mövzusunda Azərbaycana qarşı “Zəngəzur bizim üçün qırmızı xəttdir” deyərək, faktiki olaraq Ermənistanın maraqlarını müdafiə etmişdi. O Xamenei ki, onun rəhbərlik etdiyi dövlətin Ermənistana verdiyi silahlar bizim şəhidlərimizə və qazilərimizə tuşlandı!

Bax, gerçəkdən Xaliq və Xalq qarşısında seçim anıdır: Bir yanda erməni ilə sarmaş–qucaq olan Xamenei, bir yanda da babalarının qəbri, övladlarının məskəni olan AZƏRBAYCAN...

Vətəni kimə satırsınız?!

Nəsimi Şərəfxanlı
Jurnalist, Vətən müharibəsi veteranı