Amerikanın Minnesota ştatından olan 33 yaşlı Teresa Hamlin bir ildən çoxdur ki, Azərbaycanda "Azerbaijani Socks" ("Azərbaycanlı corablar") adlanan bizneslə məşğuldur.

Azərbaycanda müxtəlif regionlardan, toxuma bacarığı olan xanımlarla işləyən Teresa, xarici ölkələr üçün müxtəlif toxunma corablar istehsal edir.
Teresanın Azərbaycana gəlişi onun təhsili ilə bağlıdır. O, Minnesota ştatında təhsil müddətində təcrübə üçün müxtəlif yerlər təklif olunan zaman Azərbaycanı seçib və 2002-ci ildən burada yaşamağa başlayaraq uzun müddət müəllim kimi fəaliyyət göstərib.
"Amerikaya qayıtdıqdan sonra iş tapa bilmədim. Dedilər ki, heç yerdə müəllim kimi işləməmisən, təcrübən yoxdur. Ona görə də, Azərbaycana qayıtmaq qərarına gəldim. Qusarda müəllim kimi işləməyə başladım, oranın insanları ilə tanış oldum. İnsanların corab toxuduqlarını görəndən sonra hədiyyə kimi alıb anama göndərdim, anam corabları çox bəyəndi".
Teresa deyir ki, Amerikadan gələn dostları bu corablarla maraqlanmağa başlayıb və ondan corabları haradan aldığını soruşublar. O da marağın yüksək səviyyədə olmasını gördükdən sonra toxunma corab biznesinə başlamaq qərarına gəlir.

Buna baxmayaraq, Teresa deyir ki, hamı ondan Amerikadan niyə Azərbaycana gəldiyi barədə suallar verir. Onun cavabı isə belədir:
"Mən Azərbaycana iş üçün gəlmişdim. Ölkənin insanları mənə çox yaxın gəlir, gördüyüm işlərin sayı hər il daha da artır, bu səbəbdən, Azərbaycanda qalmaq qərarına gəldim və burdayam".
Teresa ABŞ-dakı iş vəziyyətindən danışarkən deyir ki, ABŞ-da yaşamaq üçün çox pul qazanmaq lazımdır:
"ABŞ-da Azərbaycana nisbətən iş daha çox olur. Problem odur ki, dolanmaq üçün sən çox pul qazanmalısan. Yaxşı iş tapmaq üçün yaxşı universitet oxumaq lazımdır, yoxsa ofisiant kimi işlər tapmaq rahat, dolanmaq isə çox çətindir. Amerikada çətinlik yaşadığım üçün Azərbaycana gəlməmişəm. Sadəcə gördüm ki, Azərbaycanda mənə yaşamaq rahatdır."

"Toxunma corab" biznesiylə məşğul olan Teresa isə toxumağı bacarmır, deyir ki, öyrənməyə marağı yoxdur.
"Toxuduqlarımız əsas "ləzgi corabları"dır. Sadəcə, bu corabları müasir formada etmişəm. Corabları toxuyan xanımlara yeni rənglərdən istifadə etməyi, yeni formalar düşünməyi deyirəm. Bura gələn xaricilər Azərbaycana aid olan nəsə alıb aparmaq istəyirlər. Gördükləri xalça və kəlağayılar isə çox baha olur. Ona görə də, corablar onların büdcəsi üçün çox uyğun olur. Buna görə də, corabları çox rahat formada sata bilirəm."
Teresanın vətəni olan Minnesota ştatında toxunma corablara maraq daha çoxdur. Teresa deyir ki, bu ştat çox soyuqdur. Yun corablar onlar üçün idealdır, ona görə də, Minnesota ştatından olan dostu ona toxunma corabların orda satılmasına yardım edir.

"Amerikalılar üçün məhsulu kimin hazırlaması önəmlidir. Bizim toxuduğumuz hər corabın üzərində toxucunun adı yazılır. Hər bir müştəri saytımıza daxil olub toxucu haqda oxuya bilər. Tutaq ki, bu corabı Sevil toxuyub, corabın üzərinə Sevil yazılır. Saytdan oxuya bilərsiniz ki, Sevil kimdir. Bu onu göstərir ki, məhsulun hazırlanması üçün heç kim qul kimi işlədilməyib, onunla pis rəftar olunmayıb. İnsanlar məhsulu vicdanla almaq və geyinmək istəyirlər."
Amma Teresa deyir ki, azərbaycanlıların toxunma corab almağa elə də maraqları yoxdur. Onlar deyirlər ki, qohumları da toxumağı bacarır və müxtəlif şeylər toxuyurlar.
Teresa Qusarda olan işçilərinə toxumaq üçün saplar və əşyaları alır, sonra onların evlərinə təhvil verir. Corab hazır olduqdan sonra pullarını ödəyərək corabları ordan götürür.
"20 toxucum var, əksəriyyəti Qusardan, iki nəfər Quba və Şirvandandır. Qadınların bəzilərinin əri işləməyə qoymur, digərinin uşağı var, bu səbəbdən evdən çıxa bilmirlər. Ona görə də, mən onların evlərinə gedirəm, corabın hazırlanma prosesində yaxından iştirak edirəm".
Teresanın sözlərinə görə, əgər biznesi ancaq Qusar camaatı üçün qursaydı, orda satmaq çox çətin olacaqdı. Ona görə də, o, corabları dollarla xarici ölkələrə satıb gəlir əldə etməyə çalışır.

Qərb və Azərbaycanın rəng seçimi arasındakı fərqlərdən danışan Teresa onu da bildirir ki, amerikalılar daha çox təbii rənglərə üstünlük verir, lakin azərbaycanlılar təbii olmayan rənglərə üstünlük verirlər, bu da onunla işçiləri arasında bəzən kiçik problemlərə səbəb olur.
"Toxunan corabların biri digəri ilə eyni olmamalıdır. İşçilərimə deyirəm ki, bir az fərqli olun, fərqli naxışlar tapın. Qadınlar daha çox təbii olmayan rənglərə üstünlük verirlər, deyirəm belə etməyin, başa salmaq bir az çətindir, çünki onlar bu rənglə işləməkdən zövq alırlar. Amma biz zövq almırıq, zaman keçdikcə dediklərimi anlamağa başlayırlar".
Teresanı Azərbaycanda "yoran" məsələ viza prosesi və insanlar arasında bəzi hallarda yaşanan anlaşılmazlıqlardır.
"Bəzən insanlarla münasibət problemi olur. Daha çox viza prosesi məni yorur. Neçə dəfə Gürcüstana get, sənədləri yığ, gözlə.. Hər dəfə bilmirəm ki, viza verəcəklər ya yox? Hər 6 aydan bir eyni prosesi keçməliyəm. Bir sözlə, plan qura bilmirəm. Bu da məni stressə salır"./bbc.com