Ziyalıların və siyasətçilərin yeni yaratdığı təşkilata sözardı...

Etirazçı və dəyişiklik istəyən gənclik nə ZF-nin, nə İP-in, nə də “EL”in yanındadır, onlarla işləmək lazımdır

Ziyalı ya meydanda, ya da zindanda xalqa çağırış edir. Azərbaycan isə tarix boyunca vətəndaş mövqeyi sərgiləyən ziyalı çatışmazlığından əziyyət çəkib. Son 20 ildə ziyalıların “quzu susqunluğu”, şan-şöhrət, ordenlər naminə hakimiyyəti mədh etməsi böyük hiddətlə qarşılanırdı.
Azadfikirli yazarlar ziyalıları daş-qalaq edir, onları etiraz etməyə çağırır, rejimin anti-xalq mahiyyətini diqqətə çatdırırdılar.
Ziyalılar isə sistemin “ət maşını” ilə yediyi xalqı “Şöhrət” ordeni, prezident təqaüdü, toxunulmazlıq statusuna qurban verirdilər. Və qəflətən ziyalıların dilə gəlməsi, nüfuzlu elm-sənət adamlarının hakimiyyətə qarşı cəbhə açması siyasi kluarlarda təəccüb və sevinclə qarşılandı. Ölkənin işıqlı və parlaq nicatını ziyalı mövqeyində görən insanlar ümid etməyə başladı ki, cəmiyyət oyanır, ziyalılar hərəkətə keçir və xalqın siyasiləşməsi prosesinə təkan verəcəklər.
Biz Ziyalılar Forumunda təmsil olunan hörmətli insanların hakimiyyətlə üz-üzə dayanması, Rüstəm İbrahimbəyov, Əkrəm Əylisli, Rafiq Əliyev, Rasim Balayev kimi şəxsiyyətlərin hücumlara məruz qalması barədə geniş şərh vermişik.
Növbə martın 12-də elan olunan “EL” hərəkatına çatıb. Hərəkat “hərəkət” sözündən qaynaqlanır.
Harada hərəkət varsa, orada hərəkat yaranır. “EL” hərəkatı isə elan edildiyi ilk gündən məni bədbin ovqatla çulğaladı. Çünki bu hərəkatda təmsil olunan şəxslərin biri-birinə ziddiyyət təşkil etməsi, mövqelərindəki haçalanmalar və onların siyasi bioqrafiyası bəzi nəticələr çıxarmağa əsas verir. Ən azından hərəkat olmadığı halda buna Hərəkat adı vermək və belə təqdim etmək fəaliyyəti ilk gündən kiçiltməkdir.
İkinci bir tərəfdən “EL” mənə Ziyalılar Forumunun plagiatını xatırlatdı və yeni bir sima, personaj görünmədi. Köhnə adamlar, köhnə çıxışlar və sadəcə yeni biçimdə. Bu nəyi dəyişəcək ki? Əgər yenə də səhnədə ənənəvi müxalifət liderləri, onların ətrafındakı qüvvələr və ZF-dakı şəxslərdirsə, onda qələbə perspektivindən danışmaq hələ tezdir. O mənada tezdir ki, bu heyətlə hərəkata başlamaq müşküldür. “EL” hərəkatı ZF-nun ayrıca filialına oxşayır. Onlarla əməkdaşlıq edənlər isə İctimai Palatada təmsil olunan siyasi qüvvələrdir.
Bu isə mənim üçün yenilik deyil. Biz orada elin dərdini çəkən, siyasətdən uzaqlaşmış və səmimi şəkildə Azərbaycan naminə 2013 mübarizəsinə başlamaq istəyən adlar görməliydik. Görmədiksə, “köhnə hamam, köhnə tas”. Hələ qarşıda Milli Şura da elan olunacaq. Və yenə də eyni adamlar səhnəyə çıxacaq. Ya ölkənin siyasi kadr potensialı tükənib, ya da “evcik-evcik” oyunu gedir. Ən yaxşı halda bu qurumlar bir şəxsin sosial şəbəkədə bir neçə profil səhifəsi açmasına bənzəyir.
Üstəlik, Ziyalılar Forumunda “EL”i açıq şəkildə dəstəkləməyən ziyalılar var. Onların sırasında Rafiq Əliyev, Ramiz Rövşən, Cəmil Həsənlinin adlarını çəkə bilərik. Onlar görüntü və dostluq naminə “EL”in təqdimat mərasimində lakonik çıxış etdilər.
Daha doğrusu, C.Həsənli çıxış etmədi, R.Əliyev dolayısı ilə ZF və “EL”in ayrı-ayrı mövqelərdə olduğunu şərh etdi. Bu ondan xəbər verir ki, ZF-də olanlar siyasi proseslərə qoşulmağın əleyhinədir və onlar hesab edir ki, sadəcə ayda bir dəfə toplaşıb hakimiyyətə təkliflər vermək olar.
“EL” isə artıq siyasi fəaliyyət proqramı olan hərəkatdır. Bu təşkilatla gərək iqtidarla savaşa çıxasan. Bunu edəcəklərmi? Sualın cavabı mənə qaranlıqdır. Lakin “EL”in potensialı xalq hərəkatının yetişdirilməsinə qeyri-adekvatdır. Ən azından proseslərin lokomotivi olan gəncliyi nəzərə almaq lazımdır.
Etirazçı və dəyişiklik istəyən gənclik nə ZF-nin, nə İP-in, nə də “EL”in yanındadır. Onlar ayrıca, lidersiz, təşkilatsız mübarizə istəyir.
Bütün səhvləri və doğruları ilə məsuliyyəti də öz çiyinlərinə götürüblər. İP və “EL” isə onların yanında deyil, gəncliyin maraqlarını öyrənmək istəmir, köhnə klassik texnologiya ilə hakimiyyətlə rəqabətə girişir.
Strategiya və taktika dəyişməsə “EL” ilk gündən məğlubiyyətə məhkumdur. Çoxları ümid edə bilər ki, R.İbrahimbəyov Hərəkatın önünə keçib liderlik missiyasını yerinə yetirəcək. Əvvəla bunu zaman göstərər. İkincisi, İbrahimbəyovun gəlişi qeyri-müəyyən olaraq qalır. Onun davranışları daha çox Rusiyadan asılıdır.
Doğrudur, “EL”i “Milyarderlər İttifaqı” ilə əlaqələndirən ekspertlər var və onların fikrincə, ortada Kremlin böyük bir layihəsi həyata keçirilir. Bu illüziyalar isə reallaşmayana qədər fərziyyə olaraq qalacaq.
Bizim tənqidlərimizin canı budur ki, “EL” xalq hərəkatını yetişdirmək üçün geniş insan resurslarına malik deyil. Bunun üçün hərəkatdan öncə hərəkət olmalıdır. Necə deyərlər, “EL”, sel gücü. Yaxud El bir olsa dağ oynadar yerindən...

Aslan