Məhkəmələrin ailəsi ilə birgə Bakı küçələrində sərgərdan etdiyi Elbrus Abdullayevin bir zamanlar Ağdaş rayonunda H.Hacıyev küçəsində evi-eşiyi, həyətyanı torpaq sahəsi olub. Rayon yerində yaşayan əksər adamlar kimi həmin sahəni əkib-becərib, məhsulunun artıq qalan hissəsini sataraq,ailəsini dolandırıb. Xəstəliyə düçar olana qədər işləri pis getməyib, beşindən pis dolansa da, on beşindən yaxşı yaşayıb. Necə deyərlər, tale ilk dəfə 2000-ci ildə ondan üz döndərib, xəstələnib və uzun müddət müalicə olunmağa məcbur olub. Həmin dövrdə əlində olan-qalan nəyi varsa, hamısı həkimlərə, dava-dərmana gedib. Üstəlik də ev - ailə qayğıları...
Atalar düz deyib: “Dərd gələndə batmanla gəlir”. Davamlı müalicələr nəticəsində xəstənin vəziyyəti yaxşılaşmaq əvəzinə daha da pisləşir. 2004-cü ildə hətta çarpayıdan qalxmağa belə imkanı olmayır. Həkimlər ona bahalı cərrahiyyə əməliyyatı keçirməyi məsləhət görürlər. Hansı vəsaitlə...
Əslində, E.Abdullayevin didərginlik tarixçəsi də elə həmin dövrdən başlayır... Əməliyyat və müalicə üçün vəsait tapmayan E.Abdullayevin ailəsi yuxarıda qeyd etdiyimiz ünvanda ata-babadan qalma 6 sot torpaq sahəsinin üç sotunda yerləşən ikimərtəbəli evi həmin üç sot sahə illə birgə satmaq qərarına gəlir. Rayonun axar-baxarlı yerində yerləşən evin və üç sot həyətyanı torpağın müştərisi özünü çox gözlətmir. Rayon sakini Tamilla Səyyad qızı Səmədova adlı şəxs qeyd edilən mülkü alır. Qalan üç sot sahə isə E.Abdullayevin mülkündə qalır və o, sağalandan sonra həmin sahədə öz ailəsi üçün ev tikməyi planlaşdırır. Burada atalar deyib: “Sən saydığını say, gör fələk (burada fələk rolunda Tamilla Səmədova çıxış edir) nə sayır.
... Müalicə təxminən bir il çəkir. Bu müddətdə E.Abdullayevin ailə üzvləri Bakıda müxtəlif ünvanlarda kirayənişin olur. Başçısı xəstə olan ailə üçün şəhərdə dolanışıq, kirayə pulu tapmaq elə də asan başa gəlmir. Nəhayət, E.Abdullayev bir qədər özünə gələndən sonra rayona qayıdır. Yuxarıda qeyd etdiyimiz kimi, özünə məxsus sahədə tikintiyə başlamaq istəyir.
Amma... Elə hər şey bu ammadan başlayır. Tamilla xanım bu zaman artıq E.Abdullayevin özü üçün saxladığı torpaq sahəsinə də fateh bayrağını sancmışdı. O, E.Abdullayevlə nəinki hər hansı dialoqa girmək istəmir, hətta onun həmin məhəllədə görünməsinə də maneələr yaradır. Vəziyyəti belə görən E.Abdullayev məhkəməyə müraciət etmək zorunda qalır. Məhkəmələr demək olar ki, hamısı oxşar qərarlar çıxarır: “İddia əsassız olduğuna görə rədd edilsin”. Biz əvvəlki çoxsaylı məhkəmələri bir qırağa qoyaraq, burada sadəcə olaraq 31 avqust 2015-ci il tarixində Ağdaş rayon Məhkəməsində hakim Famil Nəsibovun sədrliyi ilə keçirilən iclasda aparılmış “araşdırmalar”dan bəzi cümlələri qısa şəkildə oxucuların diqqətinə çatdırmaqla məhkəmənin “hansı obyektivlik” göstərməsini “sübut etmək istəyirik”.
E.Abdullayev yuxarıda qeyd etdiyimiz kimi 0, 06 hektar torpaq sahəsinə malik olmuş, həmin sahədəki ikimərtəbəli evi və o torpağın 3 sotunu satmışdır. İddiaçı da məhkəməyə məhz bu üç sota görə müraciət edib, oraya gedib-gəlməsinə maneə törədilməsinə görə şikayət etmişdir. Görün məhkəmə araşdırması nə ilə bitir.. “... Abdullayev Elburus cavabdeh Səmədova Tamellaya paylı mülkiyyətində olan 0,06 hektar torpaq sahəsinin 0,03 hektarını satmışdır... Aydındır. Bəs qalan 3 sota niyə girə bilmir? Bu suala cavab vermək əvəzinə məhkəmə uzun ritorik cümlələri belə bitirir: “Odur ki, iddaçının tələbi əsassız olduğuna görə rədd edilməlidir”. Nəyə görə? məhkəmə əssassızlığı nədə görür?
Bundan sonra kim məhkəməyə inanar. Prezident İlham Əliyev bu günlərdə Şəki Apellyasiya Məhkəməsinin yeni binasının açılışında heç də nahaqdan bu fikirləri səsləndirmədi: “Nə qədər ki, məhkəmə qərarları ilə bağlı şikayətlər daxil olur, deməli, biz istədiyimizə nail ola bilməmişik”.
E.Abdullayevin keçdiyi məhkəmə prosesləri də, bu sistemdəki naqisliklərin təzahürü sayılmalıdır. Hörmətli oxuculara adıçəkilən prosseslərin ritorik söz oyunundan ibarət olmasını göstərmək üçün məhkəmə qərarından burada bəzi cümlələri olduğu kimi verməyi lazım bilirik: “Məhkəmə icalsında araşdırılmış sübutlar əsasında məhkəmə belə nəticəyə gəlir ki, Ağdaş şəhəri, H.Hacıyev küçəsi ½-də 300, 0 kv. metr torpaq sahəsində yerləşən ikiotaqlı yaşayış evi iddaiçı Abdullayev Elbrusa məxsus olmuşdur, lakin 26 0ktyabr 2004-cü il tarixli 234578 nömrəli müqaviləyə əsasən Abdullayev Elbrus Dünyamin oğlu Ağdaş DTİ və MHQİ- nin 25 oktyabr 2004-cü il tarixli 2421 saylı qeydiyyat vəsiqəsinə və 25 oktyabr 2004-cü il tarixli 179 saylı arayışına əsasən ona məxsus olan Ağdaş şəhəri, H.Hacıyev küçəsi ½-də 300, 0 kv. metr torpaq sahəsində yerləşən ikiotaqlı yaşayış evini Səmədova Tamilla Səyyaf qızına 45 mln. manata satmış və Azərbaycan Respublikası Dövlət Tikinti və Arxitektura Komitəsi Baş Dövlət Texniki İnventarlaşdırma və Mülkiyyət Hüquqlarının Qeydiyyat İdarəsi tərəfində verilmiş, 25 oktyabr 2004-cü il tarixli 2421 saylı qeydiyyat vəsiqəsinə əsasən Ağdaş şəhəri, H.Hacıyev küçəsi ½ saylı ünvanda yerləşən ikiotaqlı yaşayış evi Səmədova Tamilla Səyyaf qızının adına mülkiyyət hüququ əsasında 08 noyabr 2004- cü il tarixdə qeydə alınmışdır”.
Qərar üçün əsas məhz araşdırçmanın bu hissəsidir. Göründüyü kimi, burada yalnız üç sot torpaq sahəsi və ikiotaqlı yaşayış evindən söhbət gedir. Hələ bu mülkiyyətin qeydiyyat sənədini və onun tarixini bir qırağa qoyaq (bu məsələnin üzərinə irəlidə qayıdacağıq), gördünüz ki, 6 sot torpaq sahəsinin yerdə qalan üç sotu barədə məhkəmə sona qədər inadla susur. Ay cənab hakim, axı E.Abdullayev Sizin dolaşıq cümlələrlə izah etdiyiniz üç sot və ikiotaqlı mənzil üçün iddia irəli sürməyib, o yerdə qalan üç sotu tələb edir. Eləysə, onda onun tələb etdiyi və sizin araşdırmadan göründüyü kimi haqlı olduğu digər üç sot barədə iddianı hansı əsasla rədd etmisiniz? Sizin marağınız nədən ibarət olub ki, öz qərardadınızda inadla bu barədə susmusunuz?Bu suallara inanırıq ki, ya apelliyasiya məhkəməsi, o da olmasa Ali Məhkəmə cavab verəcək.
İndi keçək Tamilla Səyyaf qızı Səmədovanın adından məhkəməyə təqdim edilmiş mülkiyyətin qeydiyyata alınması barədə vəsiqəyə. Bəri başdan qətiyyətlə bildiririk ki, bu sənət saxtadır. ÇünkiYevlax Reeystr Xidmətindən bu günlərdə əldə etdiyimiz sənəddə adıçəkilən mülkiyyətin T.S.Səmədovanın adına keçməsi barədə heç bir qeyd yoxdur. Bu halda T.S.Səmədovanın vəkilinin məhkəməyə təqdim etdiyi qeydiyyat vəsiqəsi haradan və necə əldə olunmuşdur sualı ortaya çıxır. Əvvəla, vəsiqənin verildiyi tarix yoxdur, ikincisi, vəsiqənin hansı sənəd əsasında verildiyi də məlum deyil. Bunu mülkiyyəti qeydə alan idarədə də elə beləcə dedilər. Yəni yuxarıda qeyd etdiyimiz kimi, saxtakarlıq yolu ilə əldə edilmiş sənəd. Bizim fikrimizcə, hakim Famil Nəsibov da bu sənədin saxta olmasından xəbərdar olub, deməli, hansısa maraq ona qanunsuz olaraq T.Səmədovanı müdafiə etməyə sövq edib. Belə bir hakimin hüquq sistemində çalışması ən azı Azərbaycan vətəndaşları üçün həqarətdir.
İşə yaxın vaxtlarda Şəki Apellyasiya məhkəməsində baxılacaq... Qərarın necə olacağı bəlli deyil, biz onu bilirik ki, haqq gec-tez öz yerini tapacaq. Çünki bütöv bir ailəni Bakı küçələrində didərgin qoymaq hesabına hansısa şəxsi marağı təmin etməyi Allah da bağışlamaz. E.Abdullayev özü dərmanla yaşayır, 28 yaşlı bir oğlu əlildir, digər oğlu 33 yaşına çatsa da, evsizlik və yurdsuzluq ucbatından subay qalmışdır. 31 yaşlı bir qızı da məhz bu səbəbdən ata evindədir . Bu, faciə deyil, bəs nədir? İnanırıq ki, əlaqədar təşkilatlar haqqın öz yerini tutmasında bu ailəyə yardımçı olacaqlar.

Sərvan Kərimov

gundemxeber.az