Baqramyanın postamenti üstündə... Rəsulzadə

Azərbaycanın görkəmli dövlət və ictimai xadimi, siyasətçi və publisisti, Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin (1918-1920) banilərindən və Azərbaycan siyasi mühacirətinin önsüllərindən biri olan Məmməd Əmin Rəsulzadəyə ögey münasibət demək olar ki, günümüzə qədər davam etməkdədir. 1918-ci ildə onun yaratdığı dövlət atributunu-üçrəngli bayrağı 80 il sonra başı üzərinə qaldırıb imperiya buxovlarından, metropoliyadan xilas olana-müstəqil dövlət qurana qədər daşıyan hərəkatçılar-AXC öncülləri belə sonralar hakimiyyətdə təmsil olunsalar da, yenə cümhuriyyət qurucusuna-öndərə münasibət dəyişmədi. Yəni ki, onun xatirəsinin əbədiləşdirilməsi-hər hansı şəhərin meydanlarından birində, görkəmli şəxsiyyətə layiq görkəmli bir yerdə abidəsinin ucaldılması unuduldu.
“Bir kərə yüksələn bayraq bir daha enməz” deyən Cümhuriyyət qurucusunun bayrağını qaldıran Azərbaycan Xalq Cəbhəsinin hakimiyyət dövrü elə cümhuriyyətçilərinki kimi uzun sürməsə də, qaldırılan bayraq... bir daha enmədi. Amma... öndərə münasibət yenə dəyişmədi. Düzdü, M.Ə.Rəsulzadənin xatirəsini əbədiləşdirmək üçün adını Bakıda bir qəsəbəyə verdilər, hətta bu adda küçə də var, metronun “28 may” stansiyasında rəsmini çizdilər, amma... zənnimizcə bunlar o böyük insanın bu xalq qarşısında xidmətlərinə adekvat deyil. O, bu xalq üçün etdiklərinə rəğmən daha çox hörmətə, daha üstün diqqətə layiq olmalı idi.
Yoxsa... Şərqdə ilk demokratik respublikanın banisinin Gəncədə- yaşayış binalarının arxasında, sahəsi o qədər də böyük olmayan, həm də baxımsız qalan “Dəmiryolçuların mədəniyyət və istirahət parkı”nda “büstünü” qoyasan...
Bu, hörmətdən daha çox... Ardını yazmağa adamın əli gəlmir.
Baxımsızlıq isə sadəcə adamı ağrıdır və istər-istəməz düşünməyə vadar edir: Bu büst nə, bu park nə, bu görkəm nə?! Bu minnətdənsə bu olmasa daha yaxşı olmazdımı?
Qeyd edək ki, bir müddət öncə adı çəkilən park Azərbaycan Dövlət Dəmir Yolları Qapalı Səhmdar Cəmiyyətinin (ADDY QSC) təmir tikinti departamenti tərəfindən əhatəyə alınıb. Burada təmir işləri aparılmalıdır. Ancaq aradan xeyli müddət keçsə də təmir aparılmır ki, aparılmır. Əldə etdiyimiz məlumata görə, Dəmir Yollarının rəsmiləri, daha dəqiq desək, təmir tikinti departamentinin rəhbərliyi daha öncə parkı, onun ətrafındakı dəmiryolçulara məxsus kitabxananı, veteranlar evini və s. təmir edəcəklərini bildirsələr də, indi bu işlərin gündəmdə olmadığını deyirlər...
[b]Cəhənnəmə olsun, gora olsun! Zənnimcə, heç olmasa yaxşıdır. Mənə qalsa, o parkı büstqarışıq buldozerin qabağına verib yerlə-yeksan etmək lazımdır ki, izi-tozu da qalmasın. Çünki belə etməklə hansısa qanıqarışıq, hissiz-düşüncəsiz, fırıldaqçı və dələduz, dəyərlərimizə düşmən soysuz bir məmurun səhvini düzəltmiş olarıq. Odur ki, ömrünü Gəncədə yaşamış birisi olaraq diqqətinizə indiyədək heç yerdə dərc olunmamış, ictimailəşməmiş və eyni zamanda təkzibedilməz bir xəbəri təqdim edirəm: Azərbaycan Dövlət Dəmir Yolları Qapalı Səhmdar Cəmiyyətinin Gəncədə yerləşən “Dəmiryolçuların mədəniyyət və istirahət parkı”ndakı büst Sovet İttifaqı Qəhrəmanı, marşal Baqramyanın büstüdür. Müstəqillik dönəmində sadəcə olaraq postamentin üstündən Baqramyanın başını götürüb onun yerinə M.Ə.Rəsulzadənin başını qoyublar. Yazı lövhəsini isə siliblər. Bu da o deməkdir ki, sözügedən parkda Baqramyanın postamenti üzərində M.Ə.Rəsulzadənin başı görünür.
Yəni ki, başı başla dəyişiblər (Yəqin bunu edən nadanlar heç fikirləşməyiblər ki, kimin başını nəyin başı ilə dəyişdirirlər). Xalq arasında da o büstə Baqramyanın büstü deyirlər.
İndi siz deyin, bu, bir dövlətin qurucularından olan M.Ə.Rəsulzadəyə hörmətdir, yoxsa hörmətsizlik? Yəni doğrudanmı o boyda bir şəhərdə mütəfəkkirin büstü üçün bir layiqli yer tapılmayıb? Bax, hər şeydən öncə bu səhvi düzəltmək lazımdır.
Allaha şükür, artıq ölkə başçısı Cümhuriyyət banisinin 130 illik yubileyinin təntənəli şəkildə keçirilməsi haqqında sərəncam da imzalayıb. Bu, prezidentin mövqeyidir ki, ortaya qoyub. İndi söz sərəncamdan irəli gələn vəzifələri yerinə yetirənlərindir.

Mehriban