Bir az öncə Milli Məclisdə -qanunverici hakimiyyətdə xarici işlər nazirinin “ dilbilməzliyi” müzakirə qonusu olmuşdu. Deputatlar dövlətin baş diplomatını dövlət dilini bilməməkdə suçlayırdılar. Düzünə qalsa, xarici işlər nazirinin “dil dolaşıqlığı” bu günün söhbəti deyil. Çağında “Bakılı Oğlanlar Planeti” teatr dili ilə bu “dilbilmizləyi” çox “dilə-dişə salıb “. Elə Milli Məclisin özü də Planetin aynasında az işıqlandırılmayıb. Sonuc nə olub? Aynada özünü əyri görənlər, özlərini düzəltmək əvəzinə, aynanı qırmağı üstün tutub, “Bakılı Oğlanlar”a televiziya ekranını qapadıblar.
Bəs Milli Məclisin , qəbul edilən qanunların dili qaydasındadırmı? Əvvəllər ən çox narazılıq qanunların icra olunmamasında özünü göstərirdi. Yəni, qanun var, amma əməl edən yoxdu. İndi qanunlar elə kökə salınıb ki? ! 25 avqust 1992-ci il tarixli 284 saylı “Əlillərin sosial müdafiəsi haqqında” qanun gerçək anlamda əlillərin bütün sahələrdə hüquq və azadlıqlarının qorunmasına qanuni- “de-jure”- təminat verirdi. Düzdür, bu qanun da digər qanunlar kimi faktiki –“de-fakto”- kağız üzərində qalıb, amma yenə də qanun qanundu! 6 ay qabaq qəbul edilən 31 may 2018 -ci il tarixli 1153-VQ saylı “Əlilliyi olan şəxslərin hüquqları haqqında” qanunun qüvvəyə minməsi ilə 26 il qüvvədə olan “Əlillərin sosial müdafiəsi haqqında” qanun ləğv edilib və tam məsuliyyətlə demək olar ki, əlillərin hüquqları da “de-jure” ləğv edilib. “Yeni Azərbaycan” parlamentinin sözügedən qanununun 15.3 maddəsində yazılıb : “İstehsalatda bədbəxt hadisələr və peşə xəstəlikləri nəticəsində əlilliyi olan şəxslər istisna olmaqla, əlilliyi olan şəxslərin yaşadıqları fərdi evlərin onlar üçün uyğunlaşdırılması ONLARIN VƏSAİTİ HESABINA TƏMİN EDİLİR “. Qanunun neçənci oxunuşda qəbul olunduğu maraqsızdır , maraqlısı odur ki, qanun hansı dilə, hansı məntiqə uyğun olaraq 55 manata “baxan “ əlildən dəyəri on minlərlə manata çatan “uyğunlaşdırma təminatı”nı tələb edir?
Sorğu
Yeni dizaynımız necədir?