Hafiz Hacıyev: “Tramp Amerikada necə hakimiyyətə gəldisə, Hafiz Hacıyev də Azərbaycanda elə hakimiyyətə gələcək”



İlham Əliyev Səlim Müslümovun Mehman Hüseynovun çəkdiyi villasını sökdürdü

Hafiz Hacıyevlə müsahibə istəyi əməlli-başlı qalmaqala səbəb oldu. Onun “Qaynar Qazan”da müsahibə elanını yayan kimi səbəbini anlamadığım, əslində isə yaxşı anladığım bir “stəkanda fırtına” başladı(ldı). Haqqı olan-olmayan, ərki çatan-çatmayan, mətbuat qaydalarını bilən-bilməyən çox adam üstümə gəlməyə çalışdı. Maraqlı və heyrətləndiyim bir situasiya ilə qarşılaşdım. Bundan mənə qarşı ciddi-ciddi istifadə cəhdləri hiss etdim və gözləmədiyim dostlardan gözləmədiyim reaksiyalar aldım və bu reaksiyalar məni üzdü.
Hiss edirəm, bilirəm ki, “Qaynar Qazan”ın nüfuzu və cəmiyyətdə qazandığı hörmət böyükdür. Ona görə də Oxucular və tamaşaçılar burada normal və səviyyəli söhbətlər eşitmək istəyirlər. O baxımdan, mümkündür ki, bəzi narahatçılıqlar yaşansın. Amma sorğu keçirilibsə və nəticələrə görə, Hafiz Hacıyev ikinci yerdədirsə, üstəgəl, birinci yerdə olan Lalə Şövkət ayaqlarını qaldırıb dağın başına qoyubsa, hakimiyyətlə gizlin sövdələşməyə gedəndən sonra mətbuat qarşısına çıxmırsa, ayrıca, üçüncü yerdə prezident İlham Əliyevdirsə və ona təbii ki, əlimiz çatıb-ünümüz yetmirsə, niyə Hafiz Hacıyevi dəvət etməməliyik ki? Onu da nəzərə almaq lazımdır ki, Hafiz Hacıyevin demək olar ki, danışmadığı, müsahibə vermədiyi qəzet-sayt-internet televiziyası yoxdur və ciddi tirajla da oxunur, baxılır. Maraqlıdır ki, mənə – “Qaynar Qazan”a ciddi-ciddi irad yazan dostlarımızdan birinin həmin qəzet-sayt-internet televiziyasına bir dəfə də olsun iradına rast gəlməmişəm. Hələ vətəndaş cəmiyyətinin bəzi önəmli simalarının mənə tuşlanan iradlarında ümumiyyətlə, bu adamdan müsahibə götürməmək və Oxucuların hər dediyinə riayət etməmək tövsiyəsini də oxuyanda, əllərim yerdən-göydən üzüldü. Deməli, rejim istədiyinə təxminən nail olub. Bizim hamımızın daxilimizdə iri bir senzura əyləşdirə bilib və bu gizli senzor istədiyi kimi cövlan edə bilir.
Hər bir halda mətbuat tərəf tutmadan hamını dinləyə bilməli, hamının danışmasına şərait yaradılmalıdır. “Qaynar Qazan” belə bir tribunadır. Orada hər kəs, amma sözü olan hər kəs danışmalıdır. Belə bir situasiyanı elə Hafiz Hacıyevdən əvvəl Eynulla Fətullayevdə də yaşadım. Ona da çox ciddi irad-tənqid-təhqirlər oldu. Orası doğrudur ki, Eynulla Fətullayevdən sonra Hafiz Hacıyevin gəlməsi və dalbadal iki radikal söz qalmaqalı ilə yaddaşlarda qalan adamın “Qaynar Qazan”da danışması, ola bilsin ki, olmaya bilərdi. Heç olmasa, aralarında 2-3 qonaq keçməli idi bəlkə. Amma heç bir halda, özünü çoxbilmiş hesab edən adamlar bu olaydan istifadə edib məni qınağa tuş etməməli, ən azından buna cəhd etməməli idilər. Elə bil, maşallah, hamı balta əlində dayanıb gözləyir, himə bənddirlər ki, yıxıldığını zənn edib, başına endirsinlər. Hələ sapı, taxtası, dəmiri – sözü özümüzdən olanlar da olursa, adam lap yıxılır.
Hafiz Hacıyev çətin müsahibdir. Qalmaqallıdır. Olmadıq söyüşlər söyür bəzən. Söyüb də. Siyasətdə ağıza almayacaq həqarətlər yağdırıb həmkarlarına. Maraqlıdır ki, mən ondan indi yox, aylardır “Qaynar Qazan”a gəlməyi xahiş edirəm və eynilə Zahid Oruc, Siyavuş Novruzov, Ayaz Mütəllibov, Etibar Məmmədov kimi o da uzada-uzada müsahibədən yayınıb. Hiss etmişəm ki, Hafiz Hacıyev risk etmir “Qaynar Qazan”a gəlməyə. Amma son zamanlar açıqca hiss olunur ki, Hafiz Hacıyev xüsusilə müxalifətdəki həmkarlarına münasibətini xeyli dəyişib. Onu Pənah Hüseynlə, Sülhəddin Əkbərlə və digər müxalifətçilərlə tez-tez müzakirələrdə görmək mümkündür. İstər Əli Kərimli olsun, istər İsa Qəmbər – onlara da mesajlar göndərir və xalqın mənafeyi naminə birləşmək təklifi hamıdan çox ondan gəlir. Hafiz Hacıyev hamıdan çox mitinq tələb edir və açıqca bəyan edir ki, martdan mitinqlərə başlayacaq. Bunlardan daha önəmli bir məsələ var. Bu gün hakimiyyətin məmurlarının üzərinə onun qədər gedən, həmin harın məmurları və onların harın övladlarını onun qədər tənqid edən ikinci bir siyasətçi yoxdur. Yalnız Heydər Əliyevin vaxtında xalqın ürəyindən tikan çıxaran sərt sözlər deyilirdi harın məmurlara. Heydər Əliyev xalqın hirsini-hikkəsini o məmurları aşağılamaqla çıxara bilirdi. İlham Əliyev belə deyil və o, məmurlarını hər zaman qoruyur. Bircə Hafiz Hacıyevdir ki, məhdud sayda olsa da, həmin məmurların gününü qara edir. Bir az da kəndsayağı məmurlara dediyi sözlər və ittihamlar reytinqlər qırır, baxılır, yayılır. Niyə? Necə olur ki, bu sözləri Hafiz Hacıyev deyə bilir və ona kimsə heç nə etmir, edə bilmir?
Buna səbəb onun qardaşım dediyi İlham Əliyev xaric, hər kəsin üzərinə amansızlıqla getməsidir. Hafiz Hacıyevin sirri də deyəsən buradadır – o, məhdud sayda məmurlar haqqında ən amansız tənqid atəşi başlayır və o məmur vəzifəsindən gedənə qədər yaylım atəşini dayandırmır. Zaman-zaman Heydər Babayev, İsmət Abbasov haqqında danışıb və onlar vəzifələrini itiriblər. Bu da cəmiyyətdə belə bir rəy yaradır ki, elə Hafiz Hacıyev qardaşım dediyi İlham Əliyevin sözlərini deyir. Bəlkə də əsas var bu cür düşünməyə. Axı, necə ola bilər ki, iki yazıya görə adama şərləyib 12 il iş verən bu harın məmurlar ölkəsində Hafiz Hacıyevin dediklərini beləcə udurlar? Deməli, bir səbəbi var. Deməli, “qardaş” məsələsinin bir hikməti var. Yoxsa Hafiz Hacıyevi həmin o məmurlar korpusu elə günə salar ki, bir də baxarıq, o adda adam yoxdur.
Hafiz Hacıyev beləcə, “Qaynar Qazan”ın qonağıdır və o, ən sərt, ironiya dolu suallara belə cavab verdi. Təmkinlə, səbrlə, dözümlə. Əsəbiləşmədi. Hansı suallardan xoşunun gəlmədiyini də sezdirmədi. Ya normal qəbul elədi bir çox şeyi, ya da bəzən suallardakı ironiyanı başa düşmədiyini göstərmək istədi. Hətta bəzən ironiyanı mən xatırlatdım ona. Amma Hafiz Hacıyev öz ampluasında idi. Azərbaycan və onun gələcəyi haqqında danışırdı.
“Qaynar Qazan”ın 33-cü qonağı Müasir Müsavat partiyasının sədri Hafiz Hacıyevdir… Buyurun…

Əvəz Zeynallı