Göylər o gün bir fədakarlıq dastanına şahidlik etdi. Bakıdan Qroznıya qalxan "Embraer 190" təyyarəsinin səmada başlatdığı uçuş, təəssüf ki, qəmli bir qəhrəmanlıq hekayəsinə çevrildi. İqor Kşnyakin, Aleksandr Kalyaninov və Hökumə Əliyeva—bu üç cəsur insan öz vəzifələrini yalnız peşəkarlıqla deyil, ürəklərinin bütün sevgisi və cəsarəti ilə yerinə yetirdilər.

Hökumə Əliyeva sərnişinlərin gözlərinə baxıb sakitcə "Hər şey yaxşı olacaq" dedi. Onun səsi həm təsəlli, həm də qətiyyət idi. Bu, sadəcə bir ekipaj üzvünün sözü deyil, insanlıq adına verilən söz idi. Təyyarə sarsılır, zaman azalırdı, amma Hökumə qorxunu yox, ümid və cəsarəti seçdi. Onun dedikləri sərnişinlərin ürəklərində bir işıq yandırdı—son nəfəsə qədər yaşamaq və inanmaq işığı.

Kşnyakin və Kalyaninov isə kokpitdə həyatlarının ən ağır qərarlarını verirdilər. Onların hər bir hərəkəti, hər bir cəhdləri sərnişinlərin həyatını xilas etməyə həsr olunmuşdu. Onlar öz təhlükəsizliklərini unudaraq, başqaları üçün mübarizə apardılar. Təyyarənin hər sarsıntısında onların şücaəti daha da aydın görünürdü—insan həyatının ən böyük dəyər olduğunu sübut edən cəsarət.

Bu gün onların adları "Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı" olaraq əbədiləşdirilir. Lakin bu ad onların etdiklərinin yalnız kiçik bir hissəsini əks etdirir. Onlar öz həyatlarını qurban verməklə bir millətin yaddaşında ölməz oldular. Onların qəhrəmanlığı yalnız Azərbaycanın deyil, bütün insanlığın fəxarətidir.

Bu faciə həm qəmli, həm də ilhamvericidir. Çünki İqor, Aleksandr və Hökumə bizə göstərdilər ki, həyatın ən çətin anlarında belə, insanlıq və cəsarət qalib gələ bilər. Onların ruhları göylərdə əbədi olaraq parlayacaq, biz isə həmişə onların xatirəsini ürəyimizdə yaşadacağıq. Ruhları şad olsun!

Orxan Baxış