Qroznıya uçan uçağımızın terror qurbanı olmasından 5 ay keçdi. Hələ də bu olaya hüquqi qiymət verilməyib. Amma bir ara qızğın ittihamlar, “rus casuslarının ifşası” gündəmi zəbt etmişdi. Rusiya tərəfi də geriyə addım atmaq fikrində deyildi, olayda bizim uçaq heyətini günahlandırır, narıncı boyanmış “qara qutu”nun danışmasını” saxtalaşdırmağa ümid edirdi. Azərbaycan xalqının çıxardığı gerçəklik isə acı idi: 

HAKİM OLASI BAKI DÖVLƏT UNİVERSİTETİ DİPLOMLU HÜQUQÇU QIZ-GƏLİNLƏRİMİZ, XANIMLARIMIZ ən yaxşı halda HAVA BƏLƏDÇİSİ, SAXTA DAĞISTAN DİPLOMLU “HÜQUQÇULAR” HAKİM KÜRSÜSÜNDƏ!

Hələ bəxtimiz onda gətirdi ki, dövlət başçısı olaya etirazını bildirdi, Rusiya tərəfinin üzr istəməsini tələb etdi. Yoxsa AZAL-a qalsaydı, günahı sərnişinlərin boynuna qoymaq məharətini göstərəcəkdi! Bu fikrə düşməyimiz boşuna, havadan deyil, başımıza gələnlərdən qaynaqlanır. 23.07.2024-cü ildə J2 8632 Soçi-Bakı saat 7-00 reysinə gecikmədiyimiz halda Soçidə reysə buraxılmadıq və bu özbaşınalıq bizə iki min manata başa gəldi. 10 aydır nə AZAL, nə XİN, Rusiyadakı səfirliyimiz, nə də Baş prokurorluğun beynəlxalq əlaqələr idarəsi Azərbaycan vətəndaşlarının xarici ölkədə hüquqlarının pozulmasına heç bir reaksiya vermir. Hətta adi sayılan sərnişinlərin siyahısı və kamera görüntülərinin təqdimolunması barədə sorğular da cavabsızdır. RF prokurorluğuna elektron şikayətlərə cavab olaraq Soçi aeroportu rəsmi məktubla saat-6-46-da (təkrar şikayətimizdə isə 6-41-də) minik qapısında olduğumuzu, yəni gecikmədiyimizi bildirdi. RF prokurorluğu da faktla bağlı cinayət işi qaldırmaqdan imtinanı əsaslandıra bilmədiyindən hər cavabından yuxarı prokurorluğa şikayət etməkdəyik. Hazırda şikayətimiz RF baş prokurorluğu instansiyasındadır. RF baş prokurorluğunun idarə rəisi V.Q. Tyulkovun razı olmadığımız 21.01.2025-ci il tarixli cavabından şikayətimizə hələ baxılmayıb. RF Baş prokurorluğu aşağı prokurorluqların rüşvət, korrupsiya əməllərinə hüquqi qiymət vermək istəmədiyindən, bizim gecikdiyimizi, bu səbəbdən reysə buraxılmamağımızı, yerlərimizin isə 1994-cü il Çikaqo Konvensiyasına əsasən RF-dən deport olunan anonim Azərbaycan vətəndaşına ƏVƏZSİZ (rusca:bezvozmezdno) verildiyini bildirib. Yəni cinayət faktı göz önündədir, sübuta ehtiyacı yoxdur. Şikayətimiz də elə bu məntiqsiz cavabla bağlıdır. Axı bizim gecikəcəyimizi (!) AZAL-ın Soçi nümayəndəliyi, Soçi aeroportu haradan bilirdi ki, yerlərimizi RF-dən deport edilən anonim Azərbaycan vətəndaşlarına verib ? Baxın, bizim yerlər reysə miniyin tamamlandığı 6-45-dən sonra, yəni ən tezi 6-46-da satışa çıxarıla, başqasına verilə bilərdi, bu isə mümkün deyil. Ən başlıcası, biz özümüz , bildirildiyinə görə, 6-46-da minik qapısında olmuşuq. Belə çıxır, bizim yerimizi 6-46-da başqasına veriblər ki, bəs 1994-cü il Çikaqo Konvensiyası bunu tələb edir? Təkcə bu faktın özü cinayətkar saxtalığı, Soçi aeroportunun, AZAL-ın Soçi nümayəndəliyinin rüşvət, korrupsiya əməllərini sübut edir. Biz hələ Soçi aeroportunun AZAL-a xidmət edən kassirinin rüşvət tələb edib, ala bilməyəndə əlil cütlüyün birinə 31A, o birinə 38 C yerlərinin təhkim edilməsini demirik. RF prokurorluğu bu rüşvət faktını AZAL nümayəndəliyinin boynuna qoyub, qiymət verməkdən imtina edir. Beynəlxalq Çikaqo Konvensiyasını özbaşınalığa əsas edənlər bizim hüququmuzun beynəlxalq Monreal Konvensiyası ilə qorunmasından xəbərsizdirlər, ya da özlərini savadsızlığa, bilgisizliyə qoyublar. Azərbaycanın da, Rusiyanın da qoşulduğu 28 may 1999-cu il tarixli Monreal “Beynəlxalq hava daşımalarının bəzi qaydalarının unifikasiyası üçün Konvensiya”nın 19-cu maddəsinə görə, daşıyıcı sərnişinlərin, baqajın və ya yükün daşınması zamanı ləngimə nəticəsində baş vermiş zərərə görə məsuliyyət daşıyır. Konvensiyanın 22-ci maddəsinə görə, ...ləngimə nəticəsində zərər vurulduğu halda daşıyıcının hər bir sərnişinə münasibətdə məsuliyyəti 4150 xüsusi borcalma hüququnun məbləği ilə məhdudlaşır. 23-cü maddəyə görə, xüsusi borcalma hüququnun məbləği Beynəlxalq Valyuta Fondunun öz əməliyyatları və hedablaşmaları üçün tətbiq etdiyi qiymətləndirmə metoduna uyğun olaraq hesablanır. Beynəlxalq Monreal Konvensiyasının 35-ci maddəsində məsuliyyət haqqında iddianın hava gəmisinin təyinat yerinə çatdığı andan etibarən iki il müddətində qaldırılması təsbit olunub. İddia qaldırılan Nəsimi məhkəməsi (h. Ramin Xəlilov) 6 aydır iddiaçı 1-ci dərəcəli Qarabağ əlilinin heç bir vəsatətinə, ərizəsinə, dövlət hesabına vəkillə təminatı , işin arbitraj məhkəməsinin həllinə verilməsi barədə müraciətlərinə baxmır. Məhkəmə faktiki olaraq cavabdeh AZAL-ın vəkili rolunda çıxış edir. AZAL özü özünü RF-nin şirkəti kimi aparır. Özbaşınalığa baxın, 1-ci dərəcəli Qarabağ əlili 10 aydır cavabdehdən kamera görüntülərini, sərnişinlərin siyahısını ala bilmir, MPM-in 78.2 maddəsi əsasən cavabdehdə olan bu sübutların məhkəməyə təqdim edilməsinə ərizə verir, baxılmır, amma AZAL Moskvadakı nümayəndəliyi vasitəsilə RF prokurorluğunun cavabını dəyişdirir. (?). Mübahisə reysə gecikmə ilə bağlıdırsa, kamera görüntülərinin, sərnişinlərin siyahısının məhkəməyə təqdim edilməsi ilə kimin haqlı olmasını müəyyən etmək su içmək kimi bir şeydir. Aeroportun içindəki kameraların işləmədiyini iddia etmək ki mümkün deyil. Rusiya tərəfi öz rüşvətxorlarını, korrupsionerlərini elə rüşvət qarşılığında belə qoruyur, kamera görüntülərinin təqdim olunmasını təmin etmir, hətta Çikaqo Konvesiyası ilə yerlərimizin deport olunmuş şəxslərə verilməsini, əlilliyimiz haqqında AZAL-ın xəbər vermədiyini bildirir, bəs özümüzünkü olan AZAL-a, RF-dəki səfirliyimizə, məhkəmələrimizə nə gəlib? Niyə adicə sərnişin siyahısının, kamera görüntülərinin üzə çıxmasında maraqlı deyillər? Qoy kamera görüntüsünü ortaya, sübut et ki, gecikmişik. Yoxsa, RF prokurorluğunun saxta məktublarını daha da saxtalaşdırmaq, dəyişdirməklə məsuliyyətdən yayınmaq mümkünsüzdür. Ən azı, beynəlxalq Monreal Konvensiyasının pozulması ilə beynəlxalq məhkəmələr barışmayacaq. Görəsən,Azərbaycan məhkəmələri, səfirliyi, daşıyıcısı niyə Rusiyanın yanındadır, ünlü gülməcədə deyildiyi kimi, ona “əmoğluluq” edirlər?

Məğrur Bədəlsoy