Fələyin çarxı bir gün üzünü çevirir və bu pis bir zarafata çevrilir
“Dərviş Parisi partlatdı” və ya müsyo Abdullayevin video - bombaları...[/b]
Tarixin ironiyasıdır. Dahi dramaturq Mirzə Fətəli Axundov “Müsyo Jordan və Dərviş Məstəli şah” komediyasını qələmə alanda öz dövrünü deyil, 100 il sonranı fikirləşmişdi. Əsərin aktuallığı cəmiyyətə o qədər yaxındır ki, ölkə siyasətində baş verənlər istər-istəməz Dərviş Məstəli şahı yada salır. Di gəl Axundov Dərvişin əli ilə Firəngistanı yerlə bir edəndə ağlına da gəlməzdi ki, günün birində Parisdən cavab atəşi olacaq. Budur altı aydan çoxdur ki, müsyo Elşad Abdullayev Parisdən Bakıdakı hökuməti fasiləsiz bombardman etməkdədir. Bu bombardman nəticəsində qarşı tərəfdən böyük itkilər var. Ölən, yaralanan, işdən qovulan və həbsə düşənlərin kimliyini və tutduqları vəzifəni nəzərə alsaq müsyo Abdullayevin güllələri boşa çıxmayıb. Hədəf düzgün nişan alınıb və Parisdən Bakının bombalanıb partladılması əməliyyatları davam edir. Bu gün cəmiyyətin qarşısında duran sual isə video-bombaların nə vaxta kimi davam edəcəyi və nəticələrinin necə olacağıdır. İctimaiyyət düşünür ki, sabiq rektor nəyə nail olmaq istəyir, məqsəd nədir, onu kim himayə edir və bu vəziyyət hara gətirib çıxara bilər? Suallar çoxdur, cavablar isə geniş mülahizələr tələb edir. Bizsə yaxın keçmişə nəzər salaraq müəyyən qənaətlərə gəlmək, nəticələr əldə etmək niyyətindəyik. Elşad Abdullayev MTN-də çalışıb, hüquqşünasdır, BDU-da müəllim işləyib, prezidentin əmisi Aqil Əliyevlə sıx əlaqələri olub, bir təhsil ocağının rektor idi. Lakin bu hakimiyyətin qulluqçusu olmuş sabiq rektor günün birində qəflət yuxusundan oyanıb görür ki, bütün var-yoxu əlindən çıxıb, əmlakı yağmalanıb, varidatı peşkəş olunub, MTN əməkdaşı olmuş qardaşının isə öldü ya qaldısından biri xəbər yoxdur. Üstəlik, qardaşının taleyindən xəbər almaq, onu geri qaytarmaq üçün xərclədiyi milyonlar havaya sovrulub. Universiteti bağlanıb, ona verilən vədlərə xilaf çıxıblar, arzuladığı deputat kürsüsü üçün payladığı pulları isə nə balta kəsir, nə də “atvyorka” açır. Ümidsiz və imkanları tükənmiş Abdullayev qisas almağa başlayır. Bəli, bu gün onun yaydığı video materiallar sırf qisas səciyyəsi daşıyır. O bilir ki, nə ABU qayıdacaq, nə milyonları. Hətta qardaşının da oğurlanması araşdırılmayacaq. Bəs nə etməli deyibən Fransaya mühacirət edir. Və başlanır Bakı hökumətinin gülləboran edilməsi, video-bombalarla partladılması. Gerçəkdən də taleyin ironiyasıdır. Axundovun Dərviş Məstəli şahına cavab olaraq indi müsyo Elşad bəy ortaya çıxıb və Parisdən hakimiyyətin başına bombalar yağdırır. Təkcə odurmu? Xeyr. MTN əməkdaşı olmuş Ramin Nağıyev, virtual fəal və sabiq rektorun köməkçisi Elnur Məcidli də iqtidara məhz Firəngistanın başkəndindən zərbələr endirir. Başını bərk tutub bu bombalardan qorunmaq istəyənlər isə yarımcan halda müvazinətlərini saxlamağa çalışırlar. Reallıq ondan ibarətdir ki, Abdullayevə qarşı hökumət heç bir adekvat cavab verə bilmir. O videoları yayır, hamımızın 20 ildir bildiyi rüsvayçı faktları əyani şəkildə sübut edir, hakimiyyətin budaqlarını silkələyir, onları içəridən dağıdır. Bir var müxalifət liderinin hakimiyyəti korrupsiyalaşmış cinayətkar rejim adlandırması, bir də var bu sözün dəlil kimi isbatlanması. E.Abdullayev ikinci funksiyanın yerinə yetirdi və iqtidar ona qarşı heç bir cəza ekspedisiyasını işə sala bilmir. Hətta baş prokuror Zakir Qaralov, deputat Çingiz Qənizadə və hüquq müdafiəçisi Eynulla Fətullayevin onunla görüş cəhdləri nəticə vermədi. Bu hələ bizə görüşlərin açıq tərəfidir. Kim bilir daha hansı yüksək ranqlı məmurlar ona elçi düşüb və bu görüşlər ictimaiyyətdən gizli saxlanıb. Bu da şübhəsizdir ki, sabiq rektorla görüşənlər onun videoları dayandırması, susması üçün itirdiyi milyonların beş qatını təklif ediblər. Əgər bu gün videoların davamı gəlirsə, E.Məcidli seçkilər ərəfəsində daha gurultulu kadrlar yayımlanacağını anons verirsə deməli, Abdullayev heç bir şərtlə razılaşmayıb və açıq savaşın tərəfdarıdır. Üstəlik, seçkilər vaxtı ən səs-küylü videoların yayılacağı elan olunursa, artıq mübarizə siyasi xarakter daşıyır. Dünənə kimi Abdullayev məhz cinayət faktlarını və qardaşının işinə görə məsələnin ictimailəşdirilməsini istəyirdisə, indi siyasi müstəvidə proseslər cərəyan edəcək. Bu gün onu iqtidara qulluqda ittiham etmək olar. Amma o, son yarım il ərzində gördüyü işlərə görə bütün günahlarını yumuş sayılır. Ən azından mürgülü və ümidsiz vəziyyətdə olan cəmiyyəti ruhlandırıb, bütün dünyaya səs salıb, 6 aydır gündəmin baş xəbərinə çevrilib, müxalifətin hərəkətə keçməsinə təkan verib, iqtidarın iç üzünü açıb. Hakimiyyətin seçkilərə yanaşmasını, mandat alverçisi olduqlarını sübut edib. Göstərib ki, bu ölkədə bir seçici var, çamadan dolu milyonlarla mandat almaq olar, prezidentin stoluna gedən siyahını dəyişdirmək mümkündür, hökumət üçün xalq peşkadır. Biz bunları bilirdik, amma o sübut etdi. Bu videolar bir mandat alverçisi olan deputat qadını türməyə yola saldı, bir hakimi işdən çıxartdı, bir kitabxanaçı qadını öldürdü, bir başqa fırıldaqçı şəxsi də dəmir barmaqlıqlar arasında göndərdi. Qalanları da səksəkə içindədir. İndi onunla vaxtilə görüşmüş və danışıqlar aparmış şəxslər həyəcan içində boğulur ki, görəsən onunla da olan videonu yayacaqmı? Fərz edək ki, bu hadisələr heç baş verməyib və hər şey öz axarıyla gedir. Gülər Əhmədova parlament tribunasından camaata dərs keçir, korrupsiyaya qarşı mübarizədən bəh-bəhlə danışır, Sevinc Babayeva kitabxanada öz işindədir, hakim ədalətsiz hökmlər çıxarmaqdadır və s.ilaxır. Amma fələyin çarxı bir gün üzünü çevirir və bu pis bir zarafata çevrilir. Necə ki, parlament kürsüsündən həbsxana kamerasına gedən yolu ağlına gətirməyən G.Əhmədova indi bu vaqeəni pis bir zarafat hesab edir. Fələyin çarxının döndüyü gün də var. Hakimiyyətdəkilər bunu unutmamalıdır. Proseslərin gedişindən belə nəticə çıxır ki, müsyo Abdullayevin video-bombalarının barıtı Dərviş Məstəli şahın cadu barıtından daha çox olacaq. Seçki ərəfəsində bu xəmir hələ çox su aparacaq...
Sorğu
Hansı Antivirusdan istiafdə edirsiniz?