Əbdülü içi mən qarışıq məmləkət insanı ADP sədri Sərdar Cəlaloğlunun və tanınmış hüquqşünas Qurban Məmmədovun qardaşı kimi tanıyırdı. Təbii ki, onu yaxından tanıyan minlərlə yerlisi, dostu-tanışı, cəbhə yoldaşı vardı. Üstəlik, Birinci Qarabağ savaşının bir qığılcımı da Naxçıvana düşdüyündən nankor qonşularımız Sədərək istiqamətində də xain hücumlara ara vermir, bir tərəfdən bu diyarı səksəkədə saxlamağa, digər tərəfdən Naxçıvanın beynəlxalq qarantı kimi üzərində mənəvi məsuliyyət olan Türkiyəyə sataşmaq, bu yolla heç olmasa ötən əsrlərdə yedikləri tarixi qulaqburmanın heyfini çıxmaq istəyirdilər. Bu zaman Əbdül bir cəsur komandir kimi parlamışdı və ermənilərə qan uddurmuşdu. Amma hardan biləydi ki, ona ən böyük qan-qadanı elə fələyin özü uddurcaq və onurğa sütunundan aldığı güllə yarası onu ömürlük yataq xəstəsi etməklə kifayətlənməyəcək, sinəsinə oğul dağı da çəkəcək...



Tabor komandiri mayor Rasim Məmmədovun yas mərasiminə Naxçıvana-Cəlaloğluların ata yurdu Babək rayonunun Cəhri kəndinə gedəndə də mən Sərdar və Qurban bəygilə başsağlığı vermək üçün getdiyimi düşünürdüm. Heç ağlıma da gəlməzdi ki, Əbdüllə yas mərasiminin o cür gərgin zamanında üz-üzə xeyli söhbət etmək imkanım olacaq. Elə yas çadırına çatmışdım ki, Qurban bəyin qolumdan tutaraq “Sən keç evə Əbdülün yanına, onunla bir az söhbətləş, həm də yanında Almaniyadan Sədərək döyüşlərindən tanıdığı bir türk dostu var, ağır xəbəri eşidib gəlib, həmsöhbət olarsınız” deməsi mənə bir fürsət oldu. İçəri keçib görüşdüm və başsağlığı verdim, bir az dil-ağız etdim, təskinlik üçün tapa bildiyim sözləri dedim. Cavabı məni heyrətləndirdi: “Mən 17 il səngərdə xidmət keçən Rasimi bir ildən sonra təqaüdə çıxıb yanıma gəlməsi üçün böyütməmişdim ki. Mən onu elə şəhid kimi gözləyirdim”. Onun bu sözləri saatlarca qulaqlarımda cingildədi. Düşündüm və təəssüfləndim ki, Əbdül kimi insanları biz qələm əhli tanımırıqsa məmləkət insanı haradan tanısın ki? Axı millətin belə igidləri, belə ürək sahibləri varsa biz nədən 22 ildir atəşkəs havasına sındıra-sındıra süzürük, nədən ermənipərsət vasitəçilər bu “pozor”u göy qutabı kimi bizlərə yedizdirirlər?



Əbdül sözlə ifadə edilməyəcək ağır yataq xəstəsi idi. Amma onun üzündə ölüm əlaməti vallah görə bilmədim. O qədər gümrah və toxtaq danışırdı ki, hətta ürəyimdə “əslində Rasim kimi oğullardan əvvəl cəmiyyətə, millətə, səngərdəki əsgər-zabitlərimizə Əbdül kimi vətənpərvərlərimizi tanıtmalıyıq ki, minlərlə, on minlərlə Rasimlərimiz yetişsin” fikrinin təsiri altında bir ay sonra yenidən Naxçıvana qayıtmağı, Əbdüldən geniş müsahibə hazırlamağı qət etmişdim. Amma ömür vəfa etmədi və onun dünən dünyasını dəyişdiyini eşidəndə ikiqat peşman oldum. Yeganə təsəllim şəhidini çiyinlərində cənnətə yola sala bilməyən Əbdülün tezliklə oğluna qoşuşacağına inamım oldu. Artıq onlar cənnətdə bir - birinə sarılaraq nisgilə son qoyublar, ruhları rahatlıq tapıb. Rasim Əbdülə atasının qisasını artıqlaması ilə alaraq ondan valideyin halallığı da alıb hökmən. Biz də millətin məmə deyənindən pəpə yeyəninədək hamımız hər iki şəhidimizə halallıq veririk. Təbii ki, Əbdül də şəhiddir və onun da məzarı, məkanı Cəhridəki ən yüksək zirvədə Rasimin məzarının yanında olsa da əslində Lələtəpənin deyil, Azərbaycanımızın ən uca zirvəsində özünə əbədi yer qazanıb. Məkanı cənnət, ruhu şad olsun. Allah bu məmələkətə Əbdül və Rasim kimi on milərlə oğul nəsib etsin. O zaman bizə zaval yoxdur.



Mən daha Əbdülü Sərdar və Qurbanın qardaşı kimi tanımıram. Əksinə, bundan sonra hər iki siyasi xadimi və ölkədə kifayət qədər tanınan bu cütlüyü məhz Əbdülün qardaşları olduğu gözüylə baxacam. Onlar bioqrafiyaları boyu bir çox siyasi uğurlara da imza atıblar, özlərini bir intellekt sahibi kimi cəmiyyətə tanıda biliblər. Amma bütün bu uğurlar Əbdülün qardaşı olmaq xoşbəxtliyinin yanında çox cılız görsənəcək mənim üçün...
Sonda aprelin əvvəlində Rasim Məmmədovun yas mərasimində çəkdiyim fotolar olan “Serjik üçün 1 aprel “zarafatı”” adlı yazımı da oxuculara təqdim edirəm. (həmin yazını bu linkdən oxumaq olar---moderator.az/news/131080.html) Yaxşı ki, həmin fotoların içərisində bir ömür boyu mənə təsəlli olacaq Əbdüllə birgə çəkilmiş bir şəklim də var...

Zülfüqar Hüseynzadə