Bəli, bu cür nadürüst adama beləcə güzəştə getdikcə bir az da qudurub ürək bulandıracağını, qəlb dağlayacağını mən neçə illər öncə rayon və respublika ictimaiyyətinin nəzər-diqqətinə yazılı və şifahi şəkildə dəfələrlə çatdırmışdım axı...

Gördüyünüz kimi, diqqətinizə təqdim edilən səhifələr və jurnalın üz qabığı, AYB-nin 600 tirajla nəşr edilən aylıq ədəbi-bədii orqanı olan, “Şəfəq” Quba rayon qəzetinin keçmiş əməkdaşı, qubalı yazar Sudabə Ağabalayevanın da baş redaktor müavini vəzifəsi daşıdığı AZƏRBAYCAN dərgisinin 2016-cı il 12-ci sayındandır. Jurnalın gördüyünüz 87/88-ci səhifələrində qubalı şair-məmur-“hüqüqşunas” Ramiz Qusarçaylınin digər qubalı şair-müəllim-jurnalist “İzmirağa Töhmərlinin dəfninə yazılan şeir”i dərc olunub. Başlanğıcda Südabə xanıma aşağıdakı iradımı bildirim ki, öz rayonuna, mərhum şairə və doğulduğu kəndə iftira dolu belə bir ithaf şeirini dərc etməmişdən öncə, özünün və mərhumun keçmiş iş yoldaşları olan “Şəfəq” qəzeti redaktoruna, əməkdaşlarına zəng edib şeirdə yazılanları dəqiqləşdirmək olmazdımı?! İ.Töhmərlidən, Talabı kəndindən acığ çıxırmış kimi yazılan bu şeir aşağıdakı misra ilə başlayır: Səni basdırmağa gələn az idi... Dəfn mərasimində iştirak və çıxış edən iş yoldaşları, qələm dostları Qəhrəman Qasımov (“Şəfəq” qəzetinin baş redaktoru, AJB üzvü), Şixəmməd Seyidməmmədov (“Tərəqqi” qəzetinin baş redaktoru, “Gülüstan” ədəbi məclisinin sədri, AYB üzvü), Kərim Dünyamalı (yazıçı-tədqiqatçı-jurnalist, AYB üzvü), Cəlaləddin Budatoğlu (şair, mərhum haqda elegiya müəllifi, keçmiş polis zabiti, AYB üzvü) və digər iştirakçılardan aldığım məlumata görə (“Ay işığı” ədəbi məclisinin sədri R.Qusarçaylıya çıxış üçün söz verilsə də, nədənsə danışmağı lazım bilməyib...), yas məclisinə 400-500 nəfərin qatılması, bu orta böyüklükdə kənd üçün nəinki az, tamamilə qənaətbəxş, normal sayılmalıdır. Şeir davam edir: Elə bil yadıydı, bir özgəsiydi, -Elə bil şairdən öc alırdılar. Kəndin o başında ağlaş səsiydi, -Kəndin bu başında toy çalırdılar... (bilmək olmur şeirin müəllifi kəndin bu başına-toya gəlib, yoxsa o başına-yasa), Bəs kimə ağlayıb yas saxlayacaq, Şairin yasında toy çaldıran kənd... Yenə yuxarıda adını yazdığım şəxslərin və mərhumun ailəsinin dediyinə-şəhadətinə görə həmin gün kənddə toy olsa da, axşam saatlarınadək çal-çağır olmayıb. Rayon yerində, kəndlərdə rəhmətə gedən yetim-yesir olsa belə, dəfn bitib camaat dağılışanadək, toy evində çalğı-musiqi dayandırılır, hansı ki, vəfat edən şəxs kəndin tanınmış, hörmətli yaradıcı ziyalısıdırsa belə sayğısızlıq qətiyyən ola bilməz və olmamışdır. Şeir davam edir: Bu şərin içində xeyir vardımı?! Bu misranı hansı mənaya yozmaq olar görəsən?! Bu ölümlə, haçansa İzmirağa müəllim tərəfindən müəllifin üzünə çırpılacaq acı həqiqətdən qurtulması xeyir olaraq nəzərdə tutulub yoxsa... Rəhmətliyin, sağlığında nəşrə hazırladığı bir kitablıq şeirini vəfatından sonra götürüb, çap etdirəcəyinə söz verməsindən 3 il keçsə də, nə kitabdan bir soraq yox, nə şeirləri “dərc olunan” qəzet-jurnaldan... (qusarçaylının bu qəbildən olan birinci fırıldağı, yalanı deyil belə işdəklər həm də...). Şeir davam edir: Ehtiyac içində ölən şairi, Toyla göndərdilər son mənzilinə... və aşağıdakı iki misrayla sonlanır: Şairi çörəyə oynayan Vətən, Şairi öləndə yaxşı oynayır... Bütün Talabı kəndi və mərhum şairi yaxından tanıyanlar yaxşı bilir ki, halal və zəhmətkeş bir yaradıcı ziyalı olan İzmirağa müəllim ehtiyac içərisində yaşamayıb (üzün müddət müəllim işləmişdi, kənddə təsərufat yaratmışdı, “Şəfəq” rayon qəzetində çalışırdı və s.) və heç vaxt da bir parça çörək üçün, bu şeiri yazan abırsız namərd kimi min oyundan çıxmayıb. Sonrası da , 7 yerə bölünmüş, Qarabağı işğalda olan, yarımcan, şikəst Vətən torpağı, dərdlərinin poetik tərcümanı olan şair oğlu öləndə niyə və necə oynasın ki-bu misralardakı məsuliyətsiz bənzətmə həm də Vətənə sayğısızlıq ifadə etməkdədir... Bu adamcığaz üzündən AYB üzvü ola bilməyən rəhmətlik İzmirağa müəllim, onun AYB Quba Bölmə sədrliyi dövründə, neçə illər “siyahıda növbədəsən” yalanına inanıb ailəsini pulsuz süd-qatığla təmin etmişdi həm də (gözlərindən gələr inşəallah).
Yuxarıda qeyd etdiyim jurnaldan əlavə lent.az, kulis.az, turkmedeniyeti.com saytlarında, “Amal” dərgisində dərc etdirdiyi və şəxsi profilində paylaşdığı 32 misralıq bu şər-şəbədə şeirin 16 misrası birbaşa mərhum şairin ruhuna hörmətsizlik, şəxsiyətinə təhqir və yaşadığı kəndə iftira ifadə etməkdədir. 2014-cü ilin 05 yanvarında vəfat etmiş mərhum şairin tapdanmış hüququnu, hörmətini qorumaq, bərpa etmək daha çox ailəsinin, həmkəndlilərinin boynunun borcu olsa da, rəhmətliyi tanıyıb-tanımadığından asılı olmayaraq bütün vicdanını itirməmiş qələm əhlinin də mənəvi görəvi olmalıdır-çünki, özünü müdafiə etməsi mümkün olmayan mərhum şairə qarşı bu qaralama kompaniyası digər bir şair tərəfindən aparılır. “Ədəbiyyat” qəzetində (28.01.2017) “ramiz qusarçaylıya açıq məktub” dərc etdirən Avdı Qoşqar haradan bilsin ki, bu istedadlı bəla, yalançının ən islaholunmazı, fürsətcil fətullahçı, riyakar aşağılıq tip nə yuvanın quşudur: Vəfat edənədək küsülü olduğları yazıçı Rahim Dünyamalıya intiharından iki il sonra, güya dostu olubmuş kimi, həm də qubalıları aşağılayıcı misralarla “süslənmiş” elegiya uyduran, Quba rayon İH-də Aqrar məsələlər üzrə baş məsəhətçi və AYB Quba Bölmə sədri işlərkən, tanınmış qubalı şair Ələkbər Salahzadənin öz yurdundan 5 sot həyətyanı torpaq sahəsi almasına əngəl törədib sonra şəninə “Ərizə” şeiri gopbuldadan, Millət vəkili Vahid Əhmədov sədr seçildiyi üçün 3 nəfərlə birgə MTN-nə yalan çuğulluğ edərək Quba Xeyriyyə Cəmiyətini bağlatdıran, Ramiz Rövşən, Sabir Rüstəmxanlı və başqa tanınmış şairlərə “poetik prikol” yazıb dərc etdirən, sonra da onların yanı-başında şəkil çəkdirib paylaşan, İqtidardakılara “Yeyin bu millətin başını, yeyin...” deyərək xalqa icazəli cəsarət nümayiş etdirən və neçə illərdir bu yeyənlərə qulluq edərək maaş almaqla süfrələrindən tıxışdıran, işdən çıxarılmaq təhlükəsi yarandığında “Azərbaycan Bayrağı” şeirini yazmamışdan öncə, Fətulla Gülənə həsr etdiyi “Əfəndim” mədhiyəsində ona “Sənsən bayrağım daha” deyən, əlilliyi olan şairləri təhqir edib, sonra da əlillərə hörmətsizlik edənlərə qarşı güya etiraz səsini ucaltdığı boğazdanyuxarı sicilləmə şeir qoşan və s. şair-şarlatandır bu “ölmüşünə rəhmət düşməyən”!




Bəli, bu cür nadürüst adama beləcə güzəştə getdikcə bir az da qudurub ürək bulandıracağını, qəlb dağlayacağını mən neçə illər öncə rayon və respublika ictimaiyyətinin nəzər-diqqətinə yazılı və şifahi şəkildə dəfələrlə çatdırmışdım axı... Qubada 5 il İH başçısı işləyib qubalıları 1 dəfə təhqir edən Rauf Həbibovu 5 il öncə martın 1-i rayondan qova bilsək də, məhəbbəti Qusar, dərdi Samur olub 20 ilə yaxındı Quba İH-də məsul vəzifə tutan, 30 ildən çoxdur ki, qulalıları dəfələrlə şeirlərində, çıxışlarında aşağılayan R.Qusarçaylı Həmzəyevə gücümüz çatmır amma... Bir şəxs həqiqətən iman, vicdan və cəsarət sahibidirsə, müstəmləkəçi Rusiya və Amerikaya, işğalçı Ermənistan və İsrailə qarşı amansız döyüşdüyü kimi, içərimizdəki, müxtəlif vasitələrlə müəyyən səlahiyətli məqamlara yiyələnmiş, yerləşdirilmiş belə təhlükəli, təkəbbürlü tiplərlə də sərt şəkildə mübarizə aparmalıdır. Bugünlərdə bir daha yəqin etdim ki, toplumda törədilən pisliklərin artıb çoxalmasında pislərdən daha çox, problemləri aradan qaldırmaq yönündəki fikir fərqlərinə görə birləşə bilməyən, törədilmiş pisliklər nəticəsində birbaşa şəxsinə ziyan dəymədikcə qarşısını almaq üçün hərəkətə keçməyən yaxşılar (daha doğrusu, özlərini yaxşılardan sayanlar) günahkardır. Bəlkə heç olmasa indi ziyanın axırından qayıdıb, haqq-hesab bilməz, yas-toy tanımaz bu yasablıya bir dur! deyək, nəhayət.
Cabir Alpoğlu Albantürk (şair-publisist, AYB üzvü)