“Biz həmişə ümumbəşəri dəyərlərin tərəfində olmuşuq”

Son vaxtlar Türkiyə daxilində baş verən hadisələrdə adı ən çox hallanan “Xidmət” hərəkatının (nurçular- red.) lideri Fətullah Gülən Türkiyənin “Zaman” qəzetinə müsahibə verib. Müsahibəni ixtisarla təqdim edirik.

- 28 Fevral çevrilişində ən çox haqqı tapdalanan və əziyyət görən insanlardan biri də sizsiniz. Tarixdə misli-bərabəri olmayan bir media hücumunun ardınca sizi məhkəməyə verdilər və məhkəmə işi 8 il davam etdi. İşi-gücü əleyhinizə çalışmaq olan bir qrup 28 Fevrala dəstək verdiyinizi iddia edərək növbəti haqsızlığa zəmin hazırlayır. Yenə eyni şeylərin təkrarlandığını düşünürsünüz?
- Buna bənzər təzyiqlərlə dəfələrlə qarşılaşmışıq. 12 Mart Memorandumunda “dövlətə sızma” ittihamı ilə 6 ay yarım həbsdə yatdım. O dövrlərdə konstitusiyanın 163-cü maddəsi, Özal ləğv edənədək, qılınc kimi müsəlmanların başının üstünü kəsdirmişdi. 12 Sentyabrda (1980) 6 il təqib edildim. Təzyiq göstərdilər. Dostlarımıza, qardaşlarımıza əziyyət verildi. Bir mənada, çevrilişin təzyiq və təqibləri ilə yaşamaq bizim həyat tərzimiz oldu. İndiki hadisələr hərbi çevriliş dövrlərindən on qat artıqdır. Bütün bunlara baxmayaraq, şikayətçi deyiləm. İndi də eyni şeyləri bizlə bir qibləyə yönələn insanlar edir. “Bunun ağrı-acısı ilə əvvəliklər arasında bir fərq yoxdur” desəm, doğru olmaz. Ancaq “Bu da keçər, ya hu!” deyib səbir etməkdən başqa əlimizdən nə gəlir?
- 28 Fevralda Baş Nazir Nəcməddin Ərbakana və hökümətə yönəltdiyiniz tənqidləri xatırladır və çevrilişə dəstək verdiyinizi iddia edirlər...
- Rəfah partiyası seçkilərdə qalib gəldikdən sonra hamıya məlumdur ki, Türk Silahlı Qüvvələr (TSK) daxilində bir hərəkətlənmə başlanmışdı. Qara buludlar başımızın üstünü almışdı, amma tufan hələlik qopmamışdı. Ankarada rəhmətlik Yavuz Gökmən və Fəhmi (Qoru) bəyi xatırlayıram. Fateh (Çəkirgə) bəy vardı. Bu fikirlərimi onlarla da bölüşmüşdüm. Çox haqsız və səviyyəsiz etirazlarla qarşılaşdım. Halbuki təhlükənin ayaq səslərini sezən başqa insanlar da vardı. “Susurluq” skandalı ilə paralel meydana gələn ictimai etirazdan öz mənafeyi üçün istifadə edənlər çevriliş planını həyata keçirəndən sonra artıq iş-işdən keçmişdi. “Susurluq”la bağlı MİT-in hazırladığı sənədə axıra yaxın fəqirin (özünü nəzərdə tutur) də adı əlavə edilmişdi.
Bunda kimin barmağı olduğunu daha sonra öyrənsəm də, möminlərə tənə vurmadım, içimə atdım. Sonra 28 Fevral hadisəsi baş verdi. Və o bildiyimiz bəyənatın ikinci maddəsinə görə, məktəblərin vahid tədris sistemi çərçivəsində dövlətə təhvil verilməsi tələb edilirdi. Gərginliyin son həddə çatdığı o dövrdə xalqımızın bu işdən minimum zərərlə qurtulması üçün yollar axtarırdım və bir çox insan kimi mən də növbədənkənar seçki fikrini dilə gətirdim. Yeni seçki qanunu ilə növbədənkənar seçki aparılmasını təklif etdim. Bunu deyən təkcə mən deyildim. Başda Qorqud Özal olmaqla bir çox tanınmış sima da eyni fikri səsləndirdilər. Hətta höküməti dəstəkləyənlər arasında da bu cür düşünən və qəzetlərin manşetində eyni fikirləri səsləndirənlər olmuşdu. Arxivlərə baxsanız, kimin nə dediyini, nə yazdığını görəcəksiniz.
Bir məsələ də vardı. O dövrün çevriliş qoxuyan ab-havasında Əmək və Əhalinin Sosial Müdafiə naziri rəhmətlik Nəcati Çəlik bəyə bu haqda fikirlərimi söylədim. Şahidim də var. Ələddin Qaya bəy və Məlih Nural bəy həmin görüşdə mənimlə birlikdə idi. “Höküməti yıxmağı planlayırlar...” dedim. Antidemokratik bir hadisənin meydana gəlməməsi üçün çırpınırdım. Nəcati bəy böyük həyəcanla sözlərimi dinlədi, durub getdi. Rəhmətlik Ərbakana məsələni çatdırmışdı. Ancaq hadisənin qarşısını almaq üçün tədbirlər görülmədi.
Tansu (Çiller) xanımı da yaxınlaşan təhlükədən xəbərdar etməyə çalışdım, xoşagəlməz gedişatı çatdırdım. Tansu xanım “Təmkinli olaq” deyəndə üzülmüşdüm. Təfərrüata girmədim. Kimsəyə məramımı çatdıra bilmədiyimi gördüm və hal-hazırda qonşu bölgədə baş verən hadisələrə bənzər faciənin qarşısını almaq üçün sözümü deməyi zəruri bildim.
Kimsəyə “öhdəsindən gələ bilmədiniz” deməyə həddim çatmır. Hər kəsə, ələlxüsus da xalqın seçdiyi insanlara hörmət etməyə çalışdığımı hamı bilir. Onda Həzrət Əbu Bəkir və Ömər ibn Əbdüləziz kimi böyük şəxsiyyətləri nümunə göstərərək hakimiyyətdən getməyin qəbahət olmadığını izah etməyə çalışdım. Əgər xalqa dönüş daha böyük təhlükələri sovuşduracaqsa, – bu, 27 May üçün də, 12 Sentyabr üçün də keçərlidir – o yolu seçmək lazımdır.
Belə ki, 27 Aprel Memorandumundan sonra AKP höküməti bir həftə içində növbədənkənar seçkilərin aparılmasına dair qərar qəbul edərək belə bir təhlükəni sovuşdurmuşdu. İqtidar 28 Fevraldakı kimi höküməti yıxmaq istəyənlərin planlarını xalqa üz tutaraq, seçki qərarı verərək alt-üst etmişdi. Mən də eyni şeyi demişdim: “Seçki qanununu dəyişdirərək növbədənkənar seçki keçirin”.
Bunu qeyd etməkdə fayda görürəm. O dövrdə “Susurluq” sənədinə və “28 Fevral” bəyənatına yaxşı baxsalar, xuntanın əsas hədəflərindən birinin də bu Hərəkat olduğunu görəcəklər. Daha sonra başımıza gələnlər hazırlanan planların həyata keçirilməsindən ibarət idi. Bunun əksinə bir şey iddia etmək nə insafa sığar, nə də həqiqətə uyğun olar.
- Əvvəlki görüşlərimizdə “Camaat Fənərbaxçanı ələ keçirir...” iddialarını təəccüblə qarşıladığınızı, bunu anlamaqda çətinlik çəkdiyinizi söyləmişdiniz. Ortaya çıxan yeni məlumatlara baxanda bu iddiaları necə dəyərləndirirsiniz?
- Bəli, Fənərbaxça say-seçmə futbol klublarımızdan biridir. Gördüyüm qədər, idarə heyəti və azarkeş bir-birinə möhkəm bağlıdır. Bu, təqdirəlayiq bir haldır. Bundan kim narahat ola bilər ki? Mən Qalatasaray Avropada qalibiyyət əldə edəndə çox sevinmiş, fəxr etmişdim. Arzum odur ki, Beşiktaş, Trabzonspor və digər komandalar da böyük nailiyyətlər əldə etsinlər. Dünyada böyük şöhrət qazansınlar. “Fənərbaxçayı ələ keçirmə”, “Qalatasarayı ələ keçirmə” təşəbbüslərini siyasi əməllərdən savayı, başqa nə cür izah etmək olar? Xalqa izah edə bilmədikləri hər şeyi Camaatın üstünə yıxma, özünü təmizə çıxarma refleksi formalaşıb. Ortaya yeni sənədlər çıxandan sonra anlaşıldı ki, bu da bir iftiradır.
- Başda Ergenekon istintaqı olmaqla, cəmiyyətin yaxından izlədiyi məhkəmələrdə cinayətlə ittiham olunan şəxslər azadlığa buraxıldı. Bu haqda nə düşünürsünüz?
- Qanun və sistem nə tələb edirsə, hüquq nə deyirsə, biz onun tərəfindəyik. “Kumpas” sözü hiylə və oyundan başqa bir şey deyil. Öz əməllərini Camaatın üstünə yıxmağa çalışdılar. Bir adamdan ötrü Milli Məclisi yığıb qanun çıxardılar. İstəsəydilər, bu insanlar üçün də eyni şeyi edə bilərdilər. Təxliyə etmək başqa, istintaq prosesi başqa. İstintaq davam edir. Hüququn verdiyi qərara hörmət etmək lazımdır. Biz həmişə hüququn, ümumbəşəri dəyərlərin tərəfində olmuşuq, olacağıq da. Ən çətin vaxtda hücuma məruz qalanda belə hüquqa hörmət etmək lazımdır.