Mərdliyin əzildiyi bu rayonda, qorxaq və saxtakarlar meydan sulamaqdadır
Minbir əzab-əziyyətlə müstəqillik əldə etdik. Nə qazandıq? Belə demək mümkünsə heçnə! Çünki, vəzifə başına Vətən sevgisi, torpağa bağlılıq hissi olmayan, xalq təəssübü çəkməyən, pula “sıtayiş edən” hazırın-naziri olan kəslər gəldilər. Yaxşı xatirimdədir ki, birinci Qarabağ savaşı dönəmində doğulub-boya başa çatdığım Saatlıda nələri görmüşəm. Kabus təki dolanan və hər kəsə hakim kəsilən müharibə qorxusu, insanları nəyə desən əl atmağa vadar edirdi.
Baş verənləri gördükcə o halda düşündüm ki, yəni bu qədər də rəzalət olarmı? İndi həmin kəslər heç bir vicdan hissi keçirmədən, hətta özlərindən razı halda rayonda at oynadıb meydan sulayırlar. İstədiklərinə sahiblənənlər, bu gün Saatlının ictimai və siyasi həyatı üçün, sanki qara ləkədirlər. Hər an kişilikdən dəm vurub özlərini qəhrəman kimi göstərənlərin cibləri dolu, qarınları tox olduğu üçün, onların təsir imkanları da genişdir. Bu da ümümilikdə, ictimai şüurda Keçəl Həmzə və Şeyx Nəsirulla kimilərin formalaşmasına səbəb olur. Bəli, acı da olsa bu bir daha danılmaz faktdır. Yaşadığım bu məmləkətdə gördüklərim, eşitdiklərim, qarşılaşdığım haqsızlıqlar artıq məni iyrəndirib. Axı, nə qədər yalan danışmaq olar? Nəysə, bu yaxınlarda tanışlarımdan biri ilə çayxanada oturub dərləşirdik. Onu da deyim ki, həmin tanışım müstəqilliyimizin əldə olunmasından tutmuş, birinci Qarabağ müharibəsi də daxil olmaqla, əzab-əziyyətli yollar keçənlərdən biri olub. O, söhbət əsnasında dərindən ah çəkərək bildirdi ki, onu işlədiyi mərkəzi rayon xəstəxanasından çıxardıblar. Doğrusu bu məni çox məyus etdi. Çünki o, hər ay aldığı 92 AZN-lə, birtəhər ailəsini dolandırırdı. Digərlərindən fərqli olaraq həmin tanışımın, təkqat kərpicdən tikilmiş bir otaqlı komasından başqa heç nəyi yox idi. Aldığı qəpik-quruş maaşına da, xəstəxanın Rəfail adlı baş müasibin təbirincə desək, onu da Əlİağa və Kamran kimilər, ona çox gördülər. Görəsən Əlİağa Qurbanov kimdir? Onunla şəxsi tanışlığım olamasa da, onu bilirəm ki, 62 saylı seçki dairəsindən deputat mandatı almış Əflatun Amaşovun Saatlıda qeyri-rəsmi nümayəndəsidir. Allah-Təala dünyasını dəyişənlərin hər birinə rəhmət eləsin! Şəxsən icra başçısı Siraqəddin Cabbarovun sayəsində tanıdığım Əflatun Amaşov, seçkiyə qatılana qədər bir dəfə də olsun Saatlıda olmayıb. Belə bir səbəblər üzündən də, media nümayəndələrindən başqa bir kimsə onu rayonda tanımır.
Faciəli hal odur ki, hal-hazırda sadə sakinlərin çoxu Saatlıdan deputat mandatı almış şəxsin kimliyindən belə xəbərsizdirlər. Bunu Əlağa və Kamran çütlüyü də bilməmiş deyillər. Əlağa Qurbanovun özü seçki şousunun bilavasitə aparıcısı olduğu halda, durub indi gah nala, gah da mıxa vurur. O, hətta onu da bilmir ki, Əflatun Amaşov Bakı şəhərində yaşayan yaxın bir adamını yaşadığı ünvandan qeydiyyatdan çıxararaq, Saatlının H.B.Zərdabi küçəsində qeydiyyata saldırıb və onu özünə köməkçi də götürüb. Əliağa Qurbanovun da küskünlüyü məhs bu imiş.
Bu gün Əliağa Qurbanovun nə Siraqqədin Cabbarovdan, nədə ki İlham Quliyevdən narazı olmağa haqqı yoxdur. Ona görə ki, 2008-ci ildən bu günə kimi nə əldə edibsə hamısı onların xeyr-duası ilə əldə edib. Adam heç vaxt verdiyini deməz, aldığını da danmaz. Ay Əliağa Qurbanov, sizi hərbi komissarlığın 4-cü şöbəsinə kim vermişdi? O halda bir deyin görüm sizi icra hakimiyyətinin mətbuat xidməti vəzifəsinə kim təyin etdi? Orada da bir qərar tuta bilmədin. Hal-hazırda işlədiyin “Dönüş” qəzetinin baş redaktor müavinliyinə, Müharibə və Əmək Vetiranları Birliyi rayon şöbəsinin sədri “post”una görə də yalnız Siraqəddin Cabbarova, İlham Quliyevə və bir də YAPın rayon təşkilatının sədri Lütvəli Şıxəlıyevə minnətdar olmalısan. Əliağa Qurbanovun hələ başqa qazanc mənbələrini demirəm. Bir əldə neçə qarpız tutmaq olar? Adamın çörəyi dizinin üstündə olmaz! Axı, ay Əliağa sən elə fikirləşirsən ki, rayonda hamı sənə itaət edir? Qarşında da baş əyməlidirlər? Hansı xidmətlərinə görə? Şəkər xəstəsi kimi qeydiyyatda olduğun mərkəzi rayon xəstəxanasında baş həkim Ələkbər Məmmədov tərəfindən şəxsən sənə olunan köməklik heç kimə olmayıb. Aşığın sözü qurtaranda nə edər? İndi sən də durub Mansur Mehdiyevi rayonun səlahiyyətlisi kimi təqdim edirsən və onun haqqında qərəzli sözlər danışırsan. Ali məktəbi necə qurtarıb, diplomu necə alıb. Axı, bunun mətləbə nə aidiyyəti var? Mansur məgər sənin çörəyni alıb, (necə ki, sən tanışımın iki körpəsinin çörəyni aldın) suyunu kəsib? Mansur Mehdiyev sadəcə olaraq siradan bir mətbuat yayım şöbəsinin rəhbəridir. Tanıdığım qədər də gözəl təşkilatçı, idarəçilikdə nizam-intizama diqqət yetirən, məqsədi, amalı və ən əsası isə, öz yolunu bilən şəxsdir. İnsan üçün bu ən başlıca xüsusiyyətdir, ay Əliağa! Kor tutduğunu buraxmadığı kimi, sən də yapışmısan diplom və titulardan. Axı sənin bu diplomun və sadaladığın titullar kimə lazımdır?. Allah rəhmət eləsin, məgər Çingiz Mustafayevin titulları var idimi? Mərdliyi və vətənpərvərliyi ilə özünü təsdiq etdi. Bəs siz necə? Tanışımın iki il əvvəl “Kapital Bank”dan götürdüyü 1500 AZN kredit borcunu kim ödəyəcək? Bəlkə siz? Siz bilməsəniz də, rayonda hər kəs bilir ki, Müharibə və Əmək Veteranları Birliyinin yerli şöbəsinin sədrliyinə şəxsən siz layiq deyilsiniz. Eləcə də sizin baş idarənin rəhbəri Dadaş Rzayev də, həmçinin hansı ki, 1992-ci ildə tabeçiliyinizdə olan 30 yaxin hərbi texnikanı və 500–dən çoxdan canlı qüvvə olmaqla, Əsgəran istiqamətində 20 nəfər döyüşçünü köməksiz qoyub qaçdı. Bu yaxın tarixdiR. Canlı şahidlər də öz yerində. Başqaları kimi sizing də axı qaranlıq keçmişiniz var. Ay Əliağa.

İlham Hüseynov

gundemxeber.az