Məmurların cənnət yaylağı hesab etdikləri rayonda, yanan bazarın “odda yanmaz, suda batmaz” malları

Arzumuz budur ki, Allah-Təala bizləri bədniyyətli vəzifə sahiblərindən və bir də ki, pula “sitayiş edib” ona həris olan məmurlardan qorusun! Axı, bundan başqa əlimizdən nə gəlir etməyə, dilimizdən nə gəlir deməyə? Düzdür, müstəqillik əldə etdik, özü də minbir əzab əzab-əziyyətlə. Vəzifə və iş başına isə, Vətən, torpaq təəssübü çəkməyən “hazırın naziri” olan kəslər gəldilər, nə gəldilər! Düz 20 ildən çoxdur ki, ölkəmizin sərvətlərini talan edən həmin kəslər, bu gün də vətəndaşlara əməlli-başlıca qənim kəsilməkdədirlər. Belə ki, paytaxt Bakıdan 180 km aralı məsafədə yerləşən Saatlıda, qanunların işləmədiyi hər kəsə gün təki aydındır. El arasında adı çəkilən bu rayona, məmurların “cənnət yaylağı” da deyilir. Rəhbər vəzifələrə təyin olunan vəzifə sahibləri, çox keçmir ki, istədikləri hər şeyə nail ola bilirlər. Bahalı maşınlara, 100 hektarlarla torpaq sahələrinə, sayı-hesabı bilinməyən obyektlərə vəilaxir. Saxtakarlıq və talançılıq yolu ilə əldə olunan bu cür sərvətlər, hüquqları əllərindən alınmış adi vətəndaşları qul təki itismar etməklə əldə olunur.

Bu gün Saatlı rayonu açıq-aydın desək, səlahiyyət sahibləri olan icra başçısı Siraqəddin Cabbarovun və polis rəisi Cəbrayıl Vəliyevin “girovluğundadır”. Rayonda boşanmaların sayı günü-gündən artmaqdadır, işsizlik baş alıb gedir. İş yerlərinin bağlanması, ümumi vəziyyəti kritik həddə çatdırıb. Saatlıda kimi dindirirsənsə, hər kəs bu rayonda yaşamağın mümkün olmadığını bildirir. Əvvəllər kredit öhdəçiliyi olanlar 30-40 faiz təşkil edirdisə, indi bu rəqəm 99 faizə çatıb. Bank və kredit təşkilatlarına rəhbərlik edən şəxslər, vətəndaşların imkansız və arxasız olmalarından istifadə edərək, bank faizlərini istədikləri qədər artırırlar.

Bəli, Saatlıda hər cür dərəbəyliyə, haqsızlığa və qanunsuzluğa rast gəlmək mümkündür. İşbazların rəhbərlik etdikləri bank və kredit təşkilatları, “qara bazar”dan heç nə ilə fərqlənmir. Saxtakarlıq, fırıldaqçılıq və soyğunçuluq əsas iş prinsiplərindən birinə çevrilib. Sakinlər bank və bank olmayan kredit təşkilatları tərəfindən soyulduqda, yaxud da mənəvi haqsızlığa məruz qaldıqları halda, hüquq-mühafizə orqanlarının rəhbərləri isə “eyş-işrət” içərisində yaşamaqdadırlar. Bu şəxslərin yaşayış tərzi, bu gün Saatlıya səpələnmiş ərəblərdən heç də əskik deyillər. Məsələn, bir müddət bundan əvvəl rayonun mərkəzində yaşadıqldarı evi “priton” kimi istifadə edən ərəblərdən, polisin şefi C. Vəliyev 60 min dollar “xərrac” aldıqdan sonra,

sərbəst buraxması haqda məlumatlar da yayıldı. Hansı məqsədlə Saatlıya gəldikləri dəqiq bilinməyən ərəblər, bu gün də əməlli-başlıca kef çəkməkdədirlər. Qırmızı kitaba düşmüş nadir quş və heyvanların kökünü də kəsirlər. Amma, yerli sakinlərdən biri quş ovlayan kimi, çox keçmir ki, Cəbrayıl Vəliyevin qəzəbinə tuş gəlirlər, silahları müsadirə olunur və onlardan yüksək məbləğdə “haqq-hesab” da alınır. Pulun “şah olduğu” bu rayonda, yaxşı nəsə gözləmək sadəlövhlükdən başqa bir şey olmaz. Cəbrayıl Vəliyev rayonun “Qasımbəyli çölü” adı ilə tanınan ərazisini, heç də ərəblərdən geri qalmayaraq, sanki “Ağcaqum çölü”nə də döndərib. Vətəndaşları mənəvi-psixoloji və fiziki təsirlərə məruz qoyan polis rəisi, bu gün dilsiz-ağızsız quşlara və çöl heyvanlara sanki qənim də kəsilib. Bir çöl quşuna görə adi vətəndaşdan 2500-3000 manat pul alan C.Vəliyev, özü bir gündə bəlkə də yüzlərlə quşu uf demədən gülləboran edir.

Bundan əlavə, Saatlıda indi elə bir durum əmələ gəlib ki, ölkənin gələcəyi hesab olunan sağlam, savadlı gənclik yetişdirməli olan təhsil ocaqları da, sanki “qumara qoyulub”, hərraca çıxarılıb. Məsələn, “Kapital Bank”ın rayon filialının yaxınlığında yerləşən və ikimərtəbəli olan univermğın binasında fəaliyyət göstərən peşə liseyinin direktoru vəzifəsi, artıq 10 aya yaxındır ki, hərraca çıxarılıb. Verilən məlumatda o da bildirilir ki, ilk olaraq həmin vəzifə 30 min manata qiymətləndirilib. Bir müddət bundan öncə Şamil Nurəliyev də vəzifəsindən kənarlaşdırıldı. Görəsən təhsil şöbəsinin sabiq müdirinin günahı nə idi? Guya ki, o, 25 illik fəaliyyəti dövründə təhsil şöbəsini özbaşına və təkbaşına rüşvət və korrupsiya yuvasına döndərmişdi. Tutaq ki, belədir. Axı, rayonun digər idarə, təşkilat və müəssisə rəhbərləri kimi, Şamil müəllimin də aylıq hesabları olub. İcra başçısının polisə, prokurora, məhkəməyə, bundan əlavə təhsil və maliyyə nazirliklərinin pul yığanlarına yığılan pulları demirəm. İndi özünüz düşünün ki, Şamil müəllim nə etməli idi? Torbalarının ağzını açıb günlük və aylıq “hərrac” tələb edən səlahiyyət sahiblərinin kisələri, hansı vəsaitlər hesabına doldurmalı idi. Təbii ki, bu da orta məktəblərdə müxtəlif adlar adı altında yığılan pulların hesabına, rüşvət, korrupsiya və saxtakarlıq, həmçinin maliyyə vəsaitlərinin silinməsi yolu ilə doldurulmalı idi.

Onu da qeyd edək ki, son bir ildə Şamil müəllim elə bir acınacaqlı vəziyyətə salınır ki, hətta orta məktəb müəllimləri də “Kapital Bank”ın filialında faizə otuzdurulur. Təqribən 100 min manat məbləğində götürülən kreditlərin adı müəllimlərin olsa da, “dadı isə” rayonun səlahiyyət sahiblərinin olur. Onu hər kəs də bilməlidir ki, Şamil müəllimin maşını, Bakıdakı evlərinin hamısı, səlahiyyət sahiblərinin yolunda getdi. Bir tərəfdən də “Kapital Bank”dan götürdüyü 30 min manat pulu, “o olmasın, bu olsun” filmində, hambalın Məşədi İbada dediyi kimi, “sənin bir manatın cəhənnəm,

mənim bir abbasım necə oldu?” Şamil Nurəliyevin başağrısına çevrilən 30 minin mübahisəsi, deyilənlərə görə bir neçə dəfə icra hakimiyyətində də aparılır. Maliyyə idarəsinin müdiri Namiq Bağırov isə, həmişə olduğu kimi özünə çatası payını götürür. 30 min manat pulun təqribən 25 faizinin taleyi məlum olsa da, qalan pulun aqibəti bu gün də bəlli deyil. “Kapital Bank”a gəldikdə isə, bankı qınamaq olmaz. Çünki, bank verdiyi pulunu tələb edir. Problemlərin varlığı Namiq Bağırovun heç vecinə də deyil. Rayonun maliyyəsini “zülmətə qərq edən” bu şəxs “harda aşdı, orda da başdı”.

Şamil Nurəliyev getdi, bu gün Saatlı təhsilində nə dəyişdi? Demək olar ki, heç nə!. Saatlının bu günü və gələcəyi üçün savadsız, aciz, qorxaq, Vətən və dövlətçilik hissindən çox uzaq cəmiyyət formalaşdıran Saatlı təhsili, yalnız bir şeyə yarayır. O da yalnız səlahiyyət sahiblərinin özəl maraqlarına xidmət etməyə.

Bazar da yandı, başıbəlalı olan bazarın ərazisində 80-ə yaxın qarışıq malların satış nöqtələri də yanaraq külə döndü. Sahibkarlara yüzminlərlə manat ziyan dəydi. Bununla bağlı aidiyyatı qurumların rəhbərləri, artıq öz mövqelərini də açıqlayıblar, “heç bir ziyan ödənilməyəcək”. Yaxşı, səslərini çıxartmağa belə cürət edə bilməyən iş adamlarının günahı nə idi? Səhərdən axşamadək çətinliklə qazandıqları pulları, bazarın müdiri Ayəddin adlı şəxs və polis rəisi Cəbrayıl Vəliyev aldıqları halda, bəs sahibkarların bu məsələdə günahı nə idi? Atalar deyib ki, “iki qoçun başı bir qazanda qaynamaz”. Belə olan halda rayonda hər bir səlahiyyət sahinin öz hesabı var, bu da mütləqdir. C.Vəliyev rayona polis rəisi təyin olunduğu gündən, bazarın gününü qara, alverçilərin isə “çörəyini para” edib. Üç ildən çoxdur ki, bazarın qarşısında fövqəladə vəziyyət yaradılıb, avtomobillərin hərəkəti məhdudlaşdırılıb və avtomobilini saxlayıb dükana daxil olan sürücülər, çox keçmir ki, saxlanılaraq polis şöbəsinə aparılırlar. C. Vəliyevin tətbiq etdiyi belə bir qaydaları pozan sürücülər, sərt şəkildə də cəzalandırılırlar. Bir tərəfdən məmur oliqarxların Saatlıda yaratdığı çirkli ab-hava, digər tərəfdən isə din adı altında mola və axundların soyğunçuluğu, yaltaqlığa söykənən əməlləri, hətta geniş ictimaiyyətdə qul psixologiyasının formalaşmasına səbəb olan şərtlərdən birinə də çevrilir. Məhərrəmlik ayı da getdi, seki də bitdi. Allah-Təala sənə rəhmət eləsin ey Cəlil Məmmədquluzadə! Biz hələ də, o dövrün insanlarının şüur səviyyəsindən uzağa gedə bilməmişik.

TURAL

gundemxeber.az