Vasif Həsənov: “Çox təəssüflə qeyd edim ki, Binəqədi kənd bələdiyyəsinin sədrinə ünvanladığı müraciətim, sanki “divara dəyib sifətimə yapışdı”

Uzun illərdir ki, sosial problemlərinin varlığına görə Bakı şəhərindəki rayonlar içərisində Binəqədi rayonunun adı daha öncüllər sırasında çəkilir. Belə bir səbəblər üzündən də, bu günədək çoxsaylı media qurumlarında adı çəkilən rayonun problemləri ilə bağlı silsilə tənqidi açıqlamalar dərc olunub, yaşanan olaylar daha geniş ictimaiyyətin diqqətinə çatdırılıb. Atılan belə bir addımların varlığına baxmayaraq, problemlərin varlığı aradan qaldırılmır ki, qaldırılmır. Məsələn, adicə bir faktı qeyd edək ki, son bir neçə gün bundan əvvəl rayonun Rəsulzadə qəsəbəsindən Mehdiabad kəndi istiqamətinə gedən mərkəzi magistral yolda nəqliyyat vasitələrinin hərəkəti iflic olmuşdu. Buna da səbəb, həmin yolun yağış suları nəticəsində bərbad hala düşməsi idi. Baxmayaraq ki, hər ilin payız-qış fəsillərində oxşar mənzərə əmələ gəlirdi, o halda nə problemlərin varlığına cavabdehlik daşıyanlar, nə də ki, rayon rəhbərliyi “hərəkətə keçmirdilər”. Əldə etdiyimiz məlumatlara görə artıq problemin ciddiliyini dərk edənlər, bu gün onu aradan qaldırmağa başlayıblar.
Ümumiyyətlə, Binəqədinin çoxsaylı problemləri ilə bağlı “Gündəm Xəbər” qəzeti olaraq dəfələrlə tənqidi açıqlamalar dərc etmişik və yazıb onu da vurğulamışıq ki, yürüdülən dövlət siyasətinə nədənsə bu rayonun ərazisində daha çox kölgə salınır ki, bunu da zəruri edən bir çox səbəblər var. Hazırda rayon ərazisində çoxsaylı sakinlərin üz-üzə qaldıqları problemlər həllini tapmır, bu da kütləvi narazılıq hissinin əmələ gəlməsi ilə nəticələnir. Baş verənlər də onu söyləməyə əsas verir ki, sakinlərin vəzifə sahiblərinə qarşı bəslədikləri ümidlər yavaş-yavaş heçə enməkdədir. Məsələn, bu günlərdə Bakı şəhəri, Binəqədi rayonu 3-cü mədən korpus-108 ünvanda yaşayan və 2-ci qrup əlil olan Həsənov Vasif Vaqif oğlu redaksiyamıza ərizə ilə müraciət edərək, üz-üzə qaldığı probleminin ictimailəşdirilməsini xahiş etmişdir. Adı çəkilən şəxs yazır ki, “mən həqiqi hərbi xidmətdə olduğum zaman əlil olmuşam və buna görə hazırda dövlətdən müavinət alıram. Səhhətimdəki problemim mənə müəyyən fiziki işlərlə məşğul olmağa heç cür imkan vermir. Yəni həkimlərin verdikləri rəyə görə, hər hansı əmək fəaliyyəti ilə məşğul olmağım qanunla qadağandır. Hal-hazırda bizim ailə dörd nəfərdən ibarətdir və Binəqədi rayonu 3-cü mədən korpus-108 ünvanda yaşayırıq. Kiçik övladım da əlildir və maddi vəziyyətimizin ağırlığı səbəbindən, adicə onun davamlı müalicəsini heç cür həyata keçirə bilmirəm. Qeydiyyatımız göstərilən ünvana olsa da, yaşadığımız ünvanda isə, heç kirayə haqqını belə ödəyə bilmirik. Bütün bunlara da əsas səbəb, ailə üzvlərimizdən bir kimsənin evimizə gəlir gətirməməsidir.

Ümumi vəziyyətimizin ağırlığı səbəbindən, bu gün ailəmizə məxsus evimiz yoxdur. Buna görə də bir neçə gün bundan əvvəl 2 sot torpaq sahəsinin verilməsi məqsədilə, yaşadığımız ərazi üzrə bələdiyyə rəhbərliyinə rəsmi məktubla müraciət etdim. Məqsədim bələdiyyəyə məxsus sahələrdən 2 sot torpaq sahəsi almaq və müəyyən edilmiş rüsumu ödəmək idi. Çox təəssüflə qeyd edim ki, Binəqədi kənd bələdiyyəsinin sədri Aytac xanım Əliyevaya ünvanladığı müraciətim, sanki “divara dəyib sifətimə yapışdı”. Çünki öz-özlüyümdə düşünürdüm ki, bələdiyyə rəhbərliyi həqiqi hərbi xidmət dövrü əlil olmağımı, heç bir əmək fəaliyyəti ilə məşğul olmadığımı, himayəmdə azyaşılı əlil övladımın olmasını, maddi imkansızlığımı və s. nəzərə alacaq və müəyyən mənada mənə kömək əlini də uzadacaq. Rəsmi məktubuma verilən şifahi cavab o oldu ki, “bələdiyyənin balansında torpaq sahəsi yoxdur, odur ki, sənə nəinki 2 sot torpaq sahəsi, heç yarım sot da verə bilmərik”. Belə bir cavabı eşidərkən sanki şoka düşdüm və bundan sonra hansı addımımı atıb ailəmizin hansı yolla evə sahib olacağını müəyyən edə bilmədim. Axı, mən də Binəqədi rayon sakiniyəm və Binəqədi kənd bələdiyyəsi ərazisində yaşadığım üçün, mənim də torpaq sahəsi ilə təmin olunmaq hüququm var. Çünki 2013-2018-ci illəri əhatə edən “Dövlət Proqramı”nda, əlillərin də sosial-iqtisadi vəziyyətlərinin yaxşılaşdırılması xüsusi qeyd olunub. Bələdiyyə rəhbərliyinin bəslədiyi bu cür yanaşma isə, heç cür başadüşülən hal deyil. Yuxarıda qeyd etdiyim kimi, mən həqiqi hərbi xidmətim dövrü əlil olmuşam və səhhətimdəki problemim hər hansı fiziki işlə məşğul olmağa imkan vermir. İndi mən nə etməliyəm ki, ailəmi evlə təmin edə bilim? Maddi imkansızlığım hansısa ərazidən ev almağa imkan vermir, bələdiyyə sədri də “yox” deyir. Budurmu sağlamlığını Vətən yolunda itirənlərə verilən qiymət, bəslənilən münasibət? Amma onu da vurğulayım ki, bu gün ümidimi tam itirməmişəm. İnanıram ki, səlahiyyət sahibi olanlar mənimlə bərabər, azyaşlı övladımın da əlil olmasını nəzərə alıb müvafiq addımlarını atacaqlar”.
Bu həqiqi hərbi xidməti dövründə 2-ci qrup əlil olan Vasif Həsənovun, redaksiyamıza ünvanladığı müraciəti əsasında hazırlanan açıqlamadır. Düşünürük ki, bugünkü zəmanəmizin çətinliyinə baxmayaraq, səlahiyyət sahibi olan hər kəs, o cümlədən Binəqədi kənd bələdiyyəsinin sədri Aytac xanım Əliyevaya da müxtəlif kateqoriyadan olanlara, həmçinin həqiqi hərbi xidməti dövrü əlil olanlara qarşı həssaslıq nümayiş etdirməli və problemlərinin həllinə də çalışmalıdır. Qarşı tərəfin də mövqeyini dinləyə bilərik.
Problemin varlığını diqqətdə saxlayacağıq.

Mirzə
gundemxeber.az