Artıq bir-iki gündür ki, bəzi elektron media qurumlarında Daşkəsən Rayon İcra Hakimiyyəti səlahiyətliləri ilə, jurnalist Seymur Verdizadə arasında yaşananlar, yəni dərc olunan açıqlamalar medianın gündəmini zəbt edən mövzulardan birinə çevrilib.

Biz də bir media qurumu olaraq Daşkəsən Rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Əhəd Abıyevin xidməti otağına məxsus 022-215-48-47 nömrəsindən, RİH-i başçısının birinci müavini Namiq Süleymanov tərəfindən, jurnalist Seymur Verdizadənin təhdid olunması yöndə verdiyi açıqlamalarını oxuyub məyus olduq. Doğrudan da, əgər belə bir olay yaşanıbsa, o halda atılan addımı pis hal kimi qiymətləndirmək lazımdır. Amma, ortaya müazkirə olunası məqamlar da çıxır. Çünki, ilk öncə RİH-i başçısının birinci müavini Namiq Süleymanov bəzi media qurumlarına verdiyi açıqlamalarında bildirib ki, “mən Seymur Vedizadə ilə danışmamışam, onu görməmişəm. Bilmirəm nə məsələdir. Qəti şəkildə belə bir zəng olmayıb. Əgər mənim adımdan kimsə ona zəng edibsə, bunu araşdıracam. Çünki məsələ həqiqətən də araşdırılmalıdır”. Amma, onu da vurğulamağa ehtiyac duyulur ki, əgər Namiq Süleymanovun jurnalist Seymur Verdizadə ilə hansısa problemi yaşanıbsa, nə əcəb təhdid olunduğunu bildirən şəxsin mobil telefonuna, yaxud da iş nömrəsinə zəng olunmayıb? Digər tərəfdən ortaya başqa bir sual da çıxır ki, Azərbaycan mediasında kifayət qədər tanınan Seymur Verdizadənin yaşadığı mənzilin ev nömrəsini, icra hakimiyyəti başçısının müavini niyə bilir, yaxud da niyə bilməlidir? Əgər bilirsə, deməli hər iki şəxs arasında nə vaxtsa müəyyən xoşməramlı işbirliyi olub. Sözsüz ki, bu bizim qənaətə gəldiyimiz versiyalardan biridir. Amma, heç də mütləq fikirimiz deyil. Başqa bir müzakirə olunası hal odur ki, Seymur Verdizadə ona hansı nömrədən zəng olunub təhdid və yaxud təhqir olunmasını hər kəsin diqqətinə çatdırır, amma özünə məxsus telefon nömrəsini kiməsə bildirmir.
Digər tərfdən, Seymur Verdizadə onu da vurğulayır ki, müəllifi olduğum “Əsa ilə gəzən icra başçısı, işsiz gənclər” adlı yazıma görə, 28 noyabrda Daşkəsən Rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Əhəd Abıyev və onun dost-tanışları tərəfindən hədə-qorxulara məruz qaldım. 29 noyabrda isə, Namiq Süleymanov məni təhqir etdi”. O halda da sual oluna bilər ki, əgər belə bir addımın atılmasına qərar verilibsə, elə bütün təhdidlər, təhqirlər 28 noyabr günü bildirilərdi. Bütün bunlardan sonra belə bir qənaətə gəlmək olur ki, hər iki tərəfin fikirini öyrənmək, əsl həqiqətləri aşkara çıxarmaq üçün müəyyən araşdırmaların aparılmasına ehtiyac duyulur. Yəqin ki, o halda bəzi qaranlıq mətləblərə aydınlıq gətirmək mümkün olar.
Əlavə olaraq onu da bildirək ki, Daşkəsən Rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Əhəd Abıyevin xarakterik xüsusiyyəti, atdığı addımlar və s. haqda məlumatı olan hər kəs bilir ki, bu şəxsin kiminlə ədavəti əmələ gələrsə, o halda o, deyəcəyi sözü, söyləyəcəyi fikri birbaşa qarşı tərəfin özünə öz dili ilə çatdırır. Yəni, kiminsə ortada “rol oynamasını” qəbul etmir. Bunu ona görə belə ifadə edirik ki, Əhəd Abıyevlə şəxsi tanışlığımız, hər hansı münasibətimiz olmasa da, bilib dərk etdiyiiz həqiqət odur ki, adı çəkilən şəxs yüksək tribunalardan etdiyi çıxışlarında, media qurumlarına açıqladığı fikirlərində məhz bu cür addımlar atıb, bu cür də iz buraxıb. Təəssüf doğuran hal oldur ki, belə bir mövzu ətrafında açıqlamalar dərc edən, yaxud da hansısa çevrədə müzakirələr aparan bəzi həmkarlarımız, elə hallar olur ki, etikadan kənar ifadələr işlədirlər. Bu da nə jurnalist etikasına sığır, nə də hər hansı qanunla tənzimlənir.
Ümumiyyətlə, jurnalist tərəf müqabili olmamalı və tərəf müqabili olmaqla, qalmaqal da yaratmamalıdır. Ona görə də bəzən kimlərsə etimal edir ki, bu cür qalmaqal hansısa mənbədən qaynaqlanıb. Düzdür, bu ehtimal olsa da, o qədər də inandırıcı görünmür. Yaxşı olar ki, hər iki tərəf problemin müzakirəsində şəffaf mövqelərini ortaya qoysunlar ki, kimlərsə kənardan “qarayaxmalar” söyləyib aranı qarşdırmasınlar.

“Gündəm Xəbər”