Hansısa məsafədə ona hər kəs, xalq da daxil olmaqla, qoşula biləcək; lakin bir də heç zaman Müsavatın yanında AXCP olmayacaq!
Şükür, “Şura-Şura” oyunu bitdi. Müsavat Partiyası əvvəlindən absurd olan, tələm-tələsik yaradılan bu qurumdan özünü və onminlərlə müsavatçının şansını azad etdi.

Yarandığı andan üstündə bir rus damğası olan bu ittifaqı milliləşdirmək, onun seçkidə iştirakı üçün Müsavat əlindən gələni etdi; Şuranı Avrointeqrasiya sınağından çıxartdı; oradakı macəraçıların seçkiləri boykot etməsinə imkan vermədi; seçkidən sonra isə xalqın etirazlarda görünməsi üçün hər kəsdən artıq çalışdı. Müsavatın qoyduğu şərtlər, apardığı siyasət və kampaniya nəticəsində Milli Şuranı Rüstəm İbrahimbəyovun arxasında gizlənən qüvvələrin, polit-mafiyaların idarə etməsinə imkan verilmədi...


“Özünü Müsavatın əsas rəqibi, hətta düşməni kimi aparan AXCP bu formatdan özünün güclənməsi, Müsavatın isə zəifləməsi və gözdən salınması məqsədi ilə istifadə etməyə başlamışdı”


İndi 2013 seçkisi arxada qalıb, yeni təqvim ili yeni hədəfləri ortaya qoymağı zəruri edib. Artıq Milli Şurada qalmaq üçün heç bir əsas yoxdur; zira bu qurum daha özündə heç bir şans daşımır. Milli Şura deyilən bir amorf qurum konflikt ocağından, dedi-qodu aparatından başqa bir şey deyil. Seçki sonrası ciddi uğursuzluq yaşayan, xalqın geniş kütlələri tərəfindən dəstəklənməyən Milli Şura hazırda demokratik düşərgənin onsuz da zəif olan şansını daha da azaltmaqdan başqa heç nəyə yaramır.

Lakin özünü Müsavatın əsas rəqibi, hətta düşməni kimi aparan AXCP bu formatdan özünün güclənməsi, Müsavatın isə zəifləməsi və gözdən salınması məqsədi ilə istifadə etməyə başlamışdı. Görünən bu idi ki, AXCP-ni son aylarda hakimiyyətin yox, Müsavatın çöküşü maraqlandırır. Onun nəzarətində olan qəzet son bir ayda əgər prezident İlham Əliyevin əleyhinə cəmi 3-4 yazı verdisə, Müsavatın, onun kadrlarının əleyhinə dəfələrlə çox yazılar təqdim etdi. Sosial şəbəkələrdə də AXCP-çilərin hədəfləri dəyişmişdi.

“Müsavatın qoyduğu şərtlər, apardığı siyasət və kampaniya nəticəsində Milli Şuranı Rüstəm İbrahimbəyovun arxasında gizlənən qüvvələrin, polit-mafiyaların idarə etməsinə imkan verilmədi...”


Hakimiyyətin müəyyən qanadı ilə gizli danışıqlara gedərək, Türkiyədə yayın yapan televiziyalarının prezident seçkilərinin ən qaynar çağında saxlamağın sayəsində, onu ən kritik anda, sözün həqiqi mənasında sataraq; bir az da siyasi bazarlıq predmetinə çevirərək, Bakıda özünə rahat qərargah, bir qədər də vəsait əldə edən “kərimçilər” şəraitdən istifadə edərək Milli Şuranı, onun sədrini tamamilə kontrola aldılar. Əllərinə müəyyən qədər vəsaitin keçməsi sayəsində artıq Müsavat Partiyasının içərisində pulla, maaşla tərəfə çəkməyə funksioner axtarışına çıxmışdılar. Tamamilə nəticəsiz qaldılar da demək olmaz. Hər şey göz önündədir - qəfil, bir sutkanın içərisində baş verən siyasi metomarfozalar həmişə şübhəli olublar...

“Müsavat başqanı həm də görür ki, Əli Kərimli ilə hakimiyyətə gəlmək mümkün deyil; bunun səbəbi çoxdur; lakin artıq faktdır; geniş kütlələr, ciddi və imkanlı dairələr onun olduğu formata qoşulmağa çəkinir; aşırı radikallıq, söyüş, təhqir, nifrət, aqressiya insanlarda narahatlıq və qorxu yaradır”


Kontrollarına aldıqları Milli Şuranı dərhal da müqəddəs elan etdilər. Bu qurumun İdarə Heyətinin tərkibini ehtiva edən sənədin yayılması isə əslində son damla idi... Müsavatın iki yolu qalırdı - ya Əli Kərimlinin nəzarətindəki Milli Şurada özünübilməz radikallardan tənə, söyüş, təhqir yeyə-yeyə, konfliktləri davam etdirərək, orada qalmaqda, zəifləməkdə davam etmək; ya da bu qəvi düşmənə çevrilən dəstədən mümkün qədər tez aralanmaq, cəmiyyətə və tərəfdarlara yenidən xitab etmək, yeni format və yeni şanslar aramaq. Bu baxımdan, Müsavat qeyri-populist, lakin doğru addım atdı. İsa Qəmbəri və onun macəra axtarmayan ciddi komandasını bilən hər kəsə aydındır ki, Müsavat başqanı sərəncamında ehtiyat variantlar, indikindən daha aydın perspektivlər olmasa, öz təşkilatını və tərəfdarlarını riskə salmır, addım atmır.

Müsavat başqanı həm də görür ki, Əli Kərimli ilə hakimiyyətə gəlmək mümkün deyil; bunun səbəbi çoxdur; lakin artıq faktdır; geniş kütlələr, ciddi və imkanlı dairələr onun olduğu formata qoşulmağa çəkinir; aşırı radikallıq, söyüş, təhqir, nifrət, aqressiya insanlarda narahatlıq və qorxu yaradır.

“İsa Qəmbərə və onun macəra axtarmayan ciddi komandasına bələd olan hər kəsə aydındır ki, Müsavat başqanı sərəncamında ehtiyat variantlar, indikindən daha aydın perspektivlər olmasa, öz təşkilatını və tərəfdarlarını riskə salmır, addım atmır”


AXCP-nin özü bir psixoz mühitidir, burada hamı gərgindir; sosial şəbəkələrdən də görünür; əksər Cəbhəçilər polemikaları bir cümlə ilə aparırlar; ikinci cümlədə söyürlər, təhqir edirlər, xain adlandırırlar qarşılarındakını... İnsanlar dəyişiklik istəyirlər; onlar bu iqtidardan bəlkə də beziblər; lakin onlara ciddi, taraz liderlər; bu dəyişiklik baş tutmasa, onların canını və malını yaxmayacaq, məhv etməyəcək siyasət lazımdır... Hətta təmkinli, taraz, ərdəmli Cəmil Həsənli bunlarla təkrar yaxınlaşan kimi, o da atmosferə düşdü və onlardan birinə çevrildi, leksikonu dəyişdi...

Bütün bunları hər kəs görür, baxır... Nəticəmi? Al, sənə bu da nəticə. Milli Şura adından keçirilən mitinqlərə 5-6 mindən yuxarı insan qatılmadı, gəlmədi... İnsanlar prezident seçkilərini də, ondan sonra Milli Şuranı da boykot etdilər.

“Bu, Müsavat Partiyasının təkbaşına iqtidara yürümə dönəmidir. Hansısa məsafədə ona hər kəs, xalq da daxil olmaqla, qoşula biləcək. Lakin artıq bir məsələ aydındır: bu yürüşdə bir də heç zaman Müsavatın yanında AXCP olmayacaq!”



Belə vəziyyətdə və mühitdə siyasət virtuozu İsa Qəmbər və onun hər il daha da yaşlanan, təcrübəyə dolan komandası nə edə bilərdi? Nə qədər Müsavat Partiyası və onun tərəfdarları günlərini sosial şəbəkələrdə, canlı ünsiyyətdə və normal həyatda Cəbhəçilərin şərlərindən müdafiə olunmağa sərf edəcəklər, hər gün “xain” olmadıqlarını sübut etmək üçün min bir dərədən arqument gətirəcəklər...

Müsavat AXCP-ni və onun Milli Şurasını öz nifrət və aqressiyası, söyüş və təhdidi ilə baş-başa buraxdı. Artıq Azərbaycan siyasətində 7 yanvardan sonra yeni dönəm başlayır. Bu, Müsavat Partiyasının təkbaşına iqtidara yürümə dönəmidir. Hansısa məsafədə ona hər kəs, xalq da daxil olmaqla, qoşula biləcək. Lakin artıq bir məsələ aydındır: bu yürüşdə bir də heç zaman Müsavatın yanında AXCP olmayacaq!