Ukrayna xalqı neçə gündür sözsüz ki, təkcə öz azadlığı və dövlətçiliyi uğrunda mübarizə aparmır, faktiki həm də bütün postsovet, hətta Avropa xalqlarının özgürlüyü üçün mücadilə verir. Bu səbəbə nəinki qitə ölkələri, azadlıqsevər xalqlar və dövlətlərin hamısı onun yarındadır. Kimi aktiv şəkildə, kimi də mövcud geosiyasi konyunkturanı nəzərə alaraq, bacardığı qədər.

Amma özünə, öz millətinə hörmət edən heç bir dövlət dünyanı cəngəllik qanunları ilə təzədən bölüşdürmək istəyən Rusiyanı müdafiə eləmir. İşğalçının önündə ola bilməyənlər ən azından, yanında da deyillər. Azərbaycan da o sıradadır.

Dünən Bakıda Ukrayna səfirliyi önündə keçirilən möhtəşəm həmrəylik aksiyası, Ukraynaya davam edən humanitar dəstəyimiz, o sırada SOCAR-ın məlum qərarı buna şəkk-şübhə saxlamadı. Öz növbəsində Azərbaycan rəhbərliyi müharibənin tezliklə bitməsi üçün diplomatik-siyasi səylərini davam etdirir.

Bütün bunların nəticəsidir ki, Prezident Volodimir Zelenski Azərbaycana, həmkarı İlham Əliyevə öz minnətdarlığını bildirib. Həmçinin Rusiya ilə sülh danışıqların mümkün məkanı kimi 5 şəhərdən biri olaraq Bakının adını çəkib. Əlbəttə, bu, hər şeydən öncə Azərbaycanın etibar edilən, ciddi dövlət olduğunun göstəricisidir.

Azərbaycan xalqının Ukraynaya bəlli münasibəti əlbəttə ki, yalnızca 44 günlük müharibədə bu ölkə və xalqının yanımızda olması ilə bağlı deyil. Öncəliklə bizim ukraynalılar kimi genetik olaraq azadlıqsevərliyimizlə, şərin deyil, daim xeyrin yanında durmağımızla ilgilidir. Hansını ki, Ermənistan və ermənilər haqda söyləmək mümkünsüzdü.

Bu saxta dövlət və onun toplumu yenə ənənəvi ampluasındadı. Diqqət edin, Ermənistanda, oradakı səfirlik önündə Ukraynaya dəstək xarakterli heç bir aksiya keçirilməyib. Erməni mediası, erməni ekspert camiyəsi də ağzına su alıb. Halbuki təkrar edirik: ukraynalılar indi həm də Ermənistan üçün mücadilə verir.

Rəsmi İrəvan isə yenə işğalçı Rusiyanın yanındadı. Çünki qəsbkarlıq, zorakılıq, separatçılıq ona daha doğma anlayışlardır. Donbasdakı iki qondarma qurumun tanınmasının Ermənistanda, erməni toplumunda yaratdığı məmnunluq buna şəkk-şübhə saxlamadı. Bizim yenə ən azından ürəyimiz Ukrayna xalqının yanındadır. Bəs ermənilər haqda bunu demək mümkünmü? Əsla...

İndi guya onlar Ukraynadan 2-ci Qarabağ savaşındakı mövqeyinə görə qisas alır. Amma Ukrayna güc yolu ilə öz ərazi bütövlüyünü bərpa edən Azərbaycanı dəstəkləməklə hansı yanlışı edib ki? Ermənistanın ərazi bütövlüyünə qəsd olsaydı, inanın, Kiyev, ukraynalılar eyni prinsipiallıqla onun yanında olacaqdılar...

Lakin Ermənistan ötən həftə AŞ PA-da Ukrayna ilə bağlı, Rusiyanı qınayan sənədin əleyhinə səs verdi. Eləcə də indiyədək digər beynəlxalq təşkilatlarda İəvan bu qəbildən bütün sənədlərə qarşı çıxıb, Rusiyanın yanında yer alıb, almağa davam edir.

Aydındır, o, satellit ölkədir, Kremldən tam asılıdır. Amma yəqin ki, Rusiya və Ermənistan arasındakı müttəfiqlik sazişində belə bir bənd də var ki, bu sənəd üçüncü ölkəyə qarşı yönəlməyib. O zaman beynəlxalq hüququn yanında durmaq məntiqlə İrəvan üçün prioritet dəyərdə olmalı idi. Yəni istəsəydi, ədalətli mövqe tutardı. Bu isə gözə dəymir. Ona görə ki, Rusiya kimi Ermənistanın özü də dünənə kimi işğalçı dövlət olub və hələ də köhnə siyasətindən əl çəkməyib. Ukraynaya məlum münasibətin kökündə ən əvvəl bu imperativ durur.

Ancaq Ermənistanda unudurlar ki, beynəlxalq hüquqa, ərazi bütövlüyü prinsipinə tüpürməklə o həm də özünün ərazi bütövlüyünə tüpürür, Ermənistanın simvolik də olsa, suverenliyi və sərhəd toxunulmazlığını şübhə altını alır.

Bu xüsusda özlərini guya qərbçi", "demokrat", "mədəni" toplum sayan ermənilərin, onların saxta dövlətlərinin növbəti fiaskosu, sinizmi, ikiüzlülüyü ortadadı: Baydenin "demokratiya sammiti"nə çağırdığı Ermənistan faktiki anti-Qərb, anti-ABŞ mövqeyində dayanıb. Paşinyanın səsi çıxmır.

Sammitə çağırılmayan Azərbaycan, qardaş Türkiyə isə beynəlxalq birliyin, haqq-ədalətin yanındadır. Çünki biz qonşulardan fərqli olaraq, "izqoy" dövlət, "izqoy" və kölə xalq deyilik.../musavat.com/