Vidadi İsgəndərli: “Narazılığım dostlarımın, əqidədaşlarımın mənə qarşı xəyanəti ilə bağlıdır”
Suallarımıza hüquq müdafiəçisi, vicdan məhbusu Vidadi İsgəndərli cavab verib. Qeyd edək ki, son günlər hüquq müdafiəçisi ilə AXCP arasında müəyyən problemlər yaşanır. V. İsgəndərlinin Milli Şuraya daxil edilməməsi də haqlı narazılıqlara səbəb olmaqdadır.
- Vidadi bəy, sizinlə aparıcı müxalifət partiyalarının liderləri arasında hansı problemlər yaranıb, nədən onları tənqid edirsiniz?
- Mən hüquq müdafiəçisiyəm və həbsdən çıxan kimi bəyan etdim ki, heç bir siyasi iddiam yoxdur. Mən hüquq müdafiəçisi olaraq Azərbaycanda demokratiyanın olması üçün hər şey edəcəyəm. Hətta “Azadlıq” radiosunda bəyan etdim ki, hakimiyyətdən o qədər siyasi terror, ailəmə təzyiq görmüşəm ki, bir müddət siyasətlə məşğul olacağam. Və əsas məqsədim də hakimiyyəti ifşa etmək olacaq. Qısası, korrupsiya, rüşvətxorluq, qanunsuzluq, hakimiyyətin düzgün idarə olunmaması və s məsələlərin üzərinə gedəcəyəm. Hətta dedim ki, fəaliyyətimin 20 faizini hüquq müdafiəçiliyinə, 80 faizini isə siyasətə ayıracağam. Məqsədim də demokratik cəmiyyətin qurulmasına dəstək olmaqdır. Sonrada İctimai Palatanın sessiyasına gələrək çıxış etdim, AXCP və Müsavatı dəstəklədiyimi ifadə etdim, həbsdə olduğum müddətdə məni və ailəmi dəstəklədikləri üçün təşəkkürümü bildirdim. Bundan sonra, yanvarın ortalarında “Yeni Müsavat” qəzetinə müsahibə verdim və dedim ki, iqtidara qarşı mübarizə aparan Əli Kərimlini də, İsa Qəmbəri də dəstəkləyəcəyəm. Ancaq jurnalist dedi ki, sizin bu şəxslərin ikisinin də namizədliyini müdafiə etməyiniz alınmayacaq, birini müdafiə etsəniz digəri sizə düşmən münasibətdə olacaq. Sonra İsa Qəmbər prezidentliyə namizədliyini irəli sürdü və bu AXCP tərəfindən narazılıqla qarşılandı. Təxminən 40 gün əvvəl mən İctimai Palatada çıxış edərək İsa Qəmbərin namizədliyini dəstəklədim və bildirdim ki, sabah Əli Kərimli də namizəd olsa, onu da dəstəkləyəcəyəm. Nəhayətdə seçkilər yaxınlaşanda vahid namizədi müəyyən edib onu müdafiə etməliyik. Sonra Müsavat İsa Qəmbərin, AXCP isə Əli Kərimlinin layiqli namizəd olduğunu ifadə etməyə başladı. Mən də dostlarıma dedim ki, hətta AXCP ilə Müsavat birləşsə belə, bu hakimiyyətin əldə olunması demək deyil. Onlara məsləhət gördüm ki, bir qədər partiya maraqlarından uzaq olsunlar. Əlavə etdim ki, müxalifətin böyük koalisiyası yaranmalı, bu koalisiya xalqın içinə gedərək dəstək qazanmalıdır. Avtoritar rejimdə seçki yolu ilə hakimiyyətə gəlmək yalandır, böhtandır və mümkün də deyil. Sonra biz partiya sədrləri ilə ayrı-ayrılıqda görüşdük və belə qərara gəldik ki, kimin hansı bölgədə nüfuzu varsa namizədliyini irəli sürərək xalqı aktivləşdirsin. Sözsüz ki, həmin vaxt hakimiyyətdən mənə ciddi basqılar var idi. Beləcədə martda bəyan etdim ki, prezidentliyə namizədliyimi irəli sürəcəyəm. Əlavə də etdim ki, mənim siyasi iddiam yoxdur və məqsədim xalqı bu bəladan qurtarmaq üçün əlimdən gələni etməkdir. Bu bəyanatdan bir gün sonra AXCP sədri ilə söhbətimiz oldu və beləcə konflikt düşdü. Qurban Məmmədov, Şahin Həsənov və başqa dostlarımız dedi ki, belə yaramaz, münasibətlər qaydasına qoyulmalıdır. Əslində isə Əli Kərimli mənimlə tonla danışdı və məndə onun cavabını qaytardım. Bu da şəxsi münasibətlərdə problemə çevrildi. Mən buradan bəyan edirəm ki, Vidadi İsgəndərlinin bir müxalifət partiyası olan AXCP ilə heç bir problemim yoxdur. Problem odur ki, Əli Kərimli ilə şəxsi münasibətlər zəmnində aramızda konflikt olub. AXCP böyük bir artiyadır və mən məsə bir şey deyəndə bəziləri dərhal təhqirə keçirlər. Bu isə qəbuledilməzdir.
- Sizdə onlara reaksiya verməyin və doğru bildiyiniz yolla gedin...
- Səmimi deyim ki, mən siyasətə gələndə hiss etdim ki, iddialı müxalifət partiyaları artııq mənə bir rəqib kimi baxırlar. Hiss etdim ki, mənə qarşı inamsızlıq yarandı, düşündülər ki, Vidadi İsgəndərlinin siyasi iddiası var. Mən siyasətə təmiz ürəklə gəlmişdim, məqsədim həm siyasətçilərə, həm də xalqıma kömək etmək idi. Bu müddətdə anladım ki, hakimiyyətdə və ticarətdə monopoliya olduğu kimi təəssüflər olsun ki, müxalifətdə də siyasi monopoliya var. Başqa sözlə, bu üzdə bilinməsə də, daxildə siyasi qısqanclıq yaranır. Mənim Əli Kərimli ilə konfliktim yaranandan sonra məni tədricən “Azadlıq” qəzetindən, “Media TV-dən” və onlara yaxın olan digər mətbu orqanlardan uzaqlaşdırdılar. Hətta mən aprelin 27-də həbs ediləndə həbsimə onların nəzarətində olan media ciddi reaksiya vermədi, elə müxalifət partiyaları da bəyanat vermədi. Beləcə mən anladım ki, bu siyasi qısqanclığın nəticəsidir. Amma mən birlik naminə hər şeyi unutdum və hüquq müdafiəçisi kimi AXCP üzvlərinə edilən təzyiqlərlə bağlı bəyanat verdim, ad günlərində təbrik etdim, Əbülfəz Qurbanlı və Turqut Qəmbər həbs ediləndə “Başımızı keçəl qırxaq” kampaniyasına qoşuldum. Habelə Fuad Qəhramanlıya edilən təhdidlərə reaksiya verdim, Əli Kərimlinin qayınının əsassız həbsinə dair bəyanat səsləndirdim. Və səmimi qəlbdən izah etmək istədim ki, mənim siyasi iddiam yoxdur. Amma görünən budur ki, yara dərin imiş. Mən olub keçənləri unutmağa çalışsam da, bunların unutmadıqlarını gördüm.
- Milli Şura ilə bağlı narazılığınız və probleminiz nədən ibarətdir?
- Mən Milli Şuranı dəstəkləyənlərdən biri olmuşam. O mənadakı müxalifət birləşib xalqla təmas yaratsın və dəstəklənsin. Sonunda da Azərbaycanda demokratik bir cəmiyyət qurulsun. Əgər siz sosial şəbəkələrə diqqət etsəniz görərsiniz ki, mən Milli Şura təsis olunana qədər hər kəsi təbrik edirdim. Hətta İqbal Ağazadə və Sərdar Cəlaloğlu Milli Şuraya qarşı çıxanda mən facebook-da onlar müharibə elan etdim. Onu da qeyd edim ki, hələ Milli Şura elan olunmazdan əvvəl Avropada yaşayan dostlardan biri mənə zəng edərək bildirdi ki, AXCP Avropada mənə qarşı kampaniya aparır.
- AXCP-nin Avropada kiməsə qarşı təbliğat aparmaq imkanı varmı?
- Son dövrlər Avropada müxalifətin iki təşkilatı yarandı. Bunlardan biri Qabil Rzayevin sədri olduğu Demokratik Birlik Təşkilatıdır. Bu qurum İsveçrədə yerləşir. İkinci qurum isə Demokratik Azərbaycan Birliyidir. Mən hər iki təşkilatın üzvü idim, amma bir müddətdən sonra gördüm ki, onlar mənimlə məsafə saxlayırlar, münasibətlərində soyuqluq hiss edilir, məndən qaçırlar və s. Sonra bir nəfər dostumuz mənə dedi ki, mənə qarşı altdan-altdan iş görürlər.
- Siz niyə Milli Şurada yoxsunuz?
- Mənim Milli Şurada təmsil olunmamağımın dərin kökləri var. Milli Şura deyilən qurumu bir çox siyasətçilər Rusiyanın layihəsi hesab edirlər. Mən sizə bir fakt deyirəm. 2005-ci ildən başlayaraq Rusiya emissarları Bakıya gəlib gedirlər. Mən hələ həbsdə olanda Şahin Həsənliyə hansı şəraitdə Azərbaycanda hakimiyyət dəyişikliyinin ola biləcəyini sadalamışdım. Dedim ki, bir variant forsmojor situasiyadır, digəri, Rusiya və ABŞ-ın razılığı ilə hakimiyyət dəyişikliyidir, üçüncüsü, Azərbaycanda baş verəcək inqilab buna səbəb olar, dördüncüsü, hər hansı bir super dövlətin İlham Əliyevi dəstəkləməməsi variantıdır. İndi isə bizdə dördüncü variant baş verməkdədir. Yəni super dövlətlərdən birinin Azərbaycan iqtidarı ilə işləməmək qərarı. 2010-cu ildə Rusiyanın Edinni Rosiya Partiyasının üzvləri ilə Bakıda mənim görüşüm olub. O zaman onlar təklif etdilər ki, Rusiyameyllu təşkilat yaradaq və sizdə bu prosesi aparın. Məndə soruşdum ki, sizin niyyətiniz nədən ibarətdir? Dedilər ki, nə qədər Azərbaycan siyasi mənada Rusiyanın yanında deyil Qarabağ problemi həll edilməyəcək. Məndə dedim ki, siz Qarabağı qaytara bilərsinizsə, mən bu haqda xalqıma mesaj verim. Onlarda dedi ki, bizə Qarabağ deyil, bütün Azərbaycan lazımdır. Həmin vaxt mən onların təklifindən imtina etdim. Həbsdən çıxandan sonra onların nümayəndəsi yenidən yanıma gəlmişdi və özlərinə sərf edən insan axtarırdılar ki, onların projesini həyata keçirsinlər. Hətta təklif etdilər ki, mən və “Milyarderlər İttifaqında” təmsil olunan daha bir şəxs bu proseslərə başlayaq. Məndə onda qəti sürətdə dedim ki, burada Rusiyanı müdafiə edən siyasi qurum yoxdur və bundan sonra da olmayacaq. Sonrada onlara dedim ki, ölkədə AXCP və Müsavat kimi təşkilatlar var ki, onları xalq dəstəkləyir. Bu qurumları arxada qoyaraq yeni qurum yaratmaq və xalqdan dəstək almaq mümkün deyil. Sanki onlara bir ideya verdim. Bundan sonra ortaya Milli Şura ideyası atıldı. Mən səmimi deyirəm, bu gün Milli Şurada islam Partiyasının, Rusiyameylli şəxslərin təmsil olunması göz önündədir və onlar AXCP və Müsavatla birlikdə Milli Şuranı yaradıblar. Görəsən bu mənim yuxarıda dediyim iki super dövlətin razılığını nəticəsidir, yoxsa bir super dövlətin?Mənə elə gəlir ki, Rüstəm İbrahimbəyov Milli Şuranın yaradıcısı, ideoloqu və koordinatoru deyil. İbrahimbəyov bu təşkilatın yaradılmasında bir oyunçudur. Onların koordinatorları da, məsləhətçiləri də var. Əgər bu gün siz orada olan siyasi partiyaların nəsə həll etdiyini düşünürsünüzə, məncə, səhv edirsiniz. Çünki orada təmsil olunan partiyalar əsas rol oynamayacaqlar.
- Sizin Milli Şuraya düşməməyinizə səbəb nədir?
- Fikrimcə, mənim Milli Şuraya düşməməyimin səbəbi həm bu qurumu koordinasiya edən yüksək səviyyəli adamlardır, həmdə konsensus yolu ilə mənim ora düşməməyimə bir nəfər veto qoyub. Bu şəxs böyük ehtimalla AXCP sədridir. Yəqin ki, Rüstəm İbrahimbəyovun Rusiyadan razılığı alınıb. O, Avropaya səfər etməklə və Milli Şuranın sədri statusunda danışıqlar aparıb dəstək ala bilsə, bu çox gözəl variant olardı. Yox əgər, qərb dövlətləri buna razılıq verməsi, bu ancaq Rusiyanın layihəsi olsa inanın ki, Müsavat Partiyası heç vaxt bu ideyanı dəstəkləməyəcək və Milli Şuranı tərk edəcək. Rüstəm İbrahimbəyov və Milli Şuranın üzvləri ataları üçün deyil, Azərbaycan xalqı üçün hakimiyyət qururlar. Vidadi İsgəndərli də eyni şeyi istəyir.
- Amma sizi daha çox Milli Şuranın əleyhinə çıxan şəxs kimi təqdim edirlər...
- Bu da siyasi qısqanclıqdan doğur. Hətta bu adamlar mənim facebook. com ünvanımda olan səhivəmi belə bağlatdırıblar. Mənim onlara yazığım gəlir. Konket suala gəldikdə isə hazırda bir qrup siyasi partiya Milli Şuraya qarşı çıxış edirlər. Mən bunu hələlik xəyanət adlandırıram. Mən Milli Şuranı dəstəkləyirəm və bunu da açıq ifadə edirəm. Mən orada bəzi şəxslərin təmsil olunmasına qarşıyam. Bu da ayrı mövzudur. Milli Şuraya qarşı çıxmıram. Millətin Milli Şuraya inamı yaranıb. Mən isə bəzi dostlarımızın mənə xəyanət etməsini qeyd edirəm. Əksinə, Əgər İbrahimbəyov və başqaları mənim orada olmamağımda təkid etsəydilər, dostlarım bunun əksini sübut etməyə çalışmalı idilər. Amma təəssüf ki, bunun əksi olub. Mən KXCP sədri Mirmahmud Mirəlioğluna təşəkkürümü ifadə edirəm. Mən Milli Şuraya o zaman qarşı çıxa bilərəm ki, bu qurum Azərbaycanı hansısa dövlətin əyalətinə çevirmək üçün addın atsın, milli ideologiyamızın əksinə getsin. Əgər bu yoxdursa, mən nədən onlara qarşı çıxım? Sadəcə olaraq demişəm ki, onlar məni saymırsa, məndə onları saymaram. Mənim davam odur ki, mənim dostlarımdan biri siyasi baxımdan səhvə yol verərək mənim daha “lazımsız” biri olduğumu iddia edib. Bu da mənim xoşuma gəlməyib. Mənim siyasi iddiam yoxdur, vəzifə də istəmirəm. Onlar bu mübarizədə prezident olmaq istədiyi halda mən şəhid olmağa hazıram. Çox təəssüflər olsun ki, AXCP rəsmiləri məni təhqir etməkdə davam edir. Bu çox pis haldır. Mən Milli şura davası etmirəm. Söhbət dostlarımın, əqidədaşlarımın mənə qarşı törətdikləri siyasi cinayətdən gedir .Mən ondan incimişəm.
HÜSEYN ABBASOĞLU